www.de-lage-landen.com
Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland
Nederland kan bogen op een lange traditie van biografieën en Vlaanderen lijkt nu aan een inhaalslag bezig. Maar wat maakt nu een goede biografie?
Toen bioloog Tijs Goldschmidt in 1983 op een meer in Tanzania ronddobberde en veldnotities nam over baarsachtigen, had niemand kunnen vermoeden dat hij veertig jaar later de P.C. Hooftprijs zou krijgen voor zijn beschouwend proza.
Zo snel als we het contact met de natuur zijn kwijtgeraakt, zozeer zijn we het dier ook gaan koesteren. Dat blijft niet zonder gevolgen op juridisch, politiek en sociaal vlak.
Uit talloze, zeer uiteenlopende voorstellingen blijkt: vrouwen, zowel makers als uitvoerders, hebben hun rechtmatige plaats opgeëist en corrigeren de mannelijke invalshoek.
Ter ondersteuning van de algemeen directeur zoeken wij een zakelijk coördinator. Kom jij ons team vervoegen?
Achter het beeld van het goed georganiseerde Nederland gaat een schrijnende werkelijkheid schuil, ontdekte schrijver Jonah Falke.
De Rijselse fotografen Jean en René Pasquero legden onbewust de grote omwentelingen vast die Noord-Frankrijk onderging in de eerste helft van de twintigste eeuw. Een ruime greep uit hun werk is nog tot 2 juli te zien in het Hospice Comtesse Museum.
Van de ultieme zonde in de middeleeuwen tot de totale klimaatramp vandaag: in de kunst confronteren hybriden van mens, dier en ding de kijker met het onvoorstelbare.
Het festival brengt audioverhalen in vernieuwende vormen. Want narratieve audio draait al lang niet meer enkel om podcasts. ‘Op een paar jaar tijd zijn Nederlandstalige producties bijzonder sterk geëvolueerd.’
De uiteenlopende reacties op moeizame administratieve formaliteiten zeggen schrijver Rob van Essen iets over het verschil tussen België en Nederland. ‘Mijn verloofde moest er om lachen, zelf voelde ik alle energie uit me wegvloeien.’
Hoe bevorder je tweetalig onderwijs in de grensstreek? Philippe Ducourant wil op Noord-Franse schaal een overheidsinstelling die zich toespitst op het Nederlands.
Hoofdredacteur Hendrik Tratsaert licht het thema van het meinummer toe: ‘Allemaal animaal – het dier in de mens, de mens in het dier.’
Juist de taal die Vlamingen en Nederlanders deels delen maakt het nieuwkomers uit het noorden lastig zo niet onmogelijk thuis te raken in Vlaanderen, ervaart de Nederlandse journalist Anouk van Kampen.
Met ‘In opstand!’ stuurt Pieter Serrien het klassieke beeld bij dat veel Nederlanders en Belgen nog altijd hebben van de troebelen die de Lage Landen teisterden in de tweede helft van de zestiende eeuw.
Ooit was hij alomtegenwoordig, nu is hij vaak in geen velden of wegen te bekennen: de grutto, Nederlands nationale vogel.
Wie aan Nederland denkt, ziet een windmolen voor zich. Lutgard Mutsaers beschrijft hoe een nuttig werktuig uitgroeide tot een nationaal icoon.
Is het goed dat Nederlanders en Vlamingen meer dan ooit Engelse boeken openslaan? Of zijn de gevolgen voor Nederlandstalige uitgevers, auteurs en vertalers rampzalig?
‘Het verhaal van haar leven’ voegt een sociale dimensie toe aan de denkende Hillesum uit de beroemde dagboeken.
Thijs Lijster probeert de lezer warm te maken voor ‘de meent’, dat wat we gemeenschappelijk bezitten.
In ‘Supergaaf' onderzoekt Robbert Wigt waarom Mark Rutte zich zo vlot door moeilijke debatten slaat en zich zo lastig laat interviewen.
De iconische theaterpersonages uit Laurens De Vos’ 'Dramatische vrouwen' botsen met de patriarchale orde, terwijl Basje Boer in ‘Pose' ziet hoe vrouwen zich vaak schikken in een rol die de populaire cultuur hen opdringt.
Weinigen zetten zich de voorbije decennia zo hard in voor de popularisatie van de wijsbegeerte als Erno Eskens.
Hertmans biedt weerwerk tegen de wet van het getal en de misleidende, geniepige god van het algoritme.
Wie Astrid Roemers nieuwe roman en Bea Vianens ruim vijftig jaar oude klassieker na elkaar leest, beleeft een fascinerende tijdreis. De grandes dames van de Surinaamse literatuur behandelen vergelijkbare thema’s.
De jongste roman van Marion Bloem is het sluitstuk van haar ‘meisjes’-trilogie. Opnieuw toont ze op subtiele wijze de zoektocht naar identiteit van Indische Nederlanders.
Voor het eerst laat Benno Barnard zijn dagboeknotities uitmonden in een roman.
Het concept ‘canon’, in oorsprong een lijst met belangrijke teksten, laat zich moeilijk rijmen met de geschiedschrijving, schrijft de Nederlandse literair-historicus René van Stipriaan.
