De jarenlange liefde van de Lage Landen voor The Land of the Free is omgeslagen in treurnis en ergernis. Amerika-kenner Theo D’haen gaat na hoe het zover is kunnen komen.
In de tweede roman van Marieke Lucas Rijneveld schipperen alle personages tussen tegenstrijdige wensen. Dat maakt dit boek nog beklemmender dan De avond is ongemak.
Als boekhandelaar en kenner van de geschiedenis van Noord-Frankrijk speelde Callens gedurende vele jaren een belangrijke rol in het culturele leven van Rijsel. Hij werkte ook mee aan De Franse Nederlanden.
De Nederlandse fotograaf Bas Meeuws zet de traditie van bloemstillevens uit de Gouden Eeuw voort. Vooral de doeken van Hans Bollongier inspireren hem.
Nicole Verschoore stond met het ene been in de Franstalige cultuur, met het andere in de Nederlandstalige. Een portret van een intrigerende vrouw.
In haar laatste column brengt Fieke Van der Gucht hulde aan een collega met wie ze een kleine gestalte én een hekel aan taalzeuren deelt. Maar aan Nicoline van der Sijs’ productiviteit kan ze nog niet tippen.
Taalkundig antropoloog Jan Blommaert is overleden. Herlees hier onze recensie van zijn essaybundel De crisis van de democratie (2007).
Merkwaardig hoe een strijd tegen superioriteit net gevoerd wordt met een zeker gevoel van superioriteit, schrijft Hind Fraihi over de Black Lives Matter-beweging.
In 1990 onderzocht Filip Boury hoe het was gesteld met de gezondheid van de grensoverschrijdende rivier de IJzer. Dertig jaar later maakt hij een nieuwe stand van zaken op.
In De eeuw van Jan de Lichte voeden historicus Elwin Hofman en zijn medeauteurs die belangstelling met vlot geschreven stukken voor een breed publiek.
In zijn roman over een Vlaamse collaborateur getuigt Stefan Hertmans van een sterk inlevingsvermogen in zeer uiteenlopende karakters.
‘Wat draag jij aan ons platform bij?’ Weinig doet Thomas Heerma van Voss makkelijker stilvallen dan een poging te concretiseren wat iets inhoudt of maatschappelijk voorstelt.
In zijn tweede historische roman wekt Olyslaegers het Antwerpen van voor, tijdens en na het bewogen onheilsjaar 1566 tot leven.
De verwikkelingen in Spits tweede roman zijn tragisch, maar omdat alles zo breed wordt uitgemeten, verdwijnt de subtiliteit.
Na decennialange succesvolle projecten weigerde het Interregprogramma France-Wallonie-Vlaanderen zeven jaar terug nog middelen te geven aan cultuur. Daar komt nu vermoedelijk een einde aan.
Weekdier, het debuut van Hans Depelchin, is een ambitieus en rijk werkstuk.
Heel wat namen van mensen en personages leven voort in onze taal. Maak kennis met Félix Nadar!
Hoe een achttiende-eeuwse polemiek Multatuli’s verbeelding deed ontvlammen.
Wie goed kan lezen, heeft meer kansen in het leven. Daarom moeten we het leesbegrip én de leesmotivatie bij kinderen en jongeren verhogen.
Sinds september 2018 groeit een nieuwe, Nederlandstalige loot aan de boom van Internationale afdelingen in het Franse onderwijs. Drie scholen in Tourcoing en Halluin bieden de taal aan.
Al zijn hele werkzame leven buigt emeritus professor geschiedenis Lode Wils zich over deze vraag: hoe is de Vlaamse natie de Belgische gaan verdringen?
Wie denkt altijd en overal zichzelf te moeten zijn, kan zichzelf en de andere niet meer relativeren.
De bundel ‘Koloniaal Congo‘ verwijst de mythe dat de Belgische kolonisatie de Congolezen vooruitgang bracht naar het rijk der fabelen.
In Mijn ontelbare identiteiten toont antropoloog Çankaya een paradox: hoe een veronderstelde niemand juist zovele iemanden is.
In AI: Alsmaar intelligenter biedt wiskundefilosoof Stefan Buijsman een blik achter de schermen van kunstmatige intelligentie én toont hij de schaduwkanten ervan.
Nederland verandert, maar blijft het goed doen, schrijft Peter Hein van Mulligen in Met ons gaat het nog altijd goed. Wel is het afwachten welke langdurige effecten het coronavirus zal hebben.
