Aangeboren wreedheid. ‘De huisvriend’ van Heleen Debruyne
Door te graven in haar familieverleden onderzoekt Heleen Debruyne in De huisvriend haar eigen evolutie van meisje naar vrouw en moeder.
Resultaten voor “roman”
36 ResultatenAllemaal alleenmensen. ‘De kapperszoon’ van Gerbrand Bakker
In zijn eerste roman in twaalf jaar tijd laat Bakker opnieuw zien hoe geweldig onspectaculair het leven eigenlijk is.
Anjet Daanje wint de Boekenbon Literatuurprijs met ‘Het lied van ooievaar en dromedaris’
Met 'Het lied van ooievaar en dromedaris' bekroont de jury een gulhartige en royale roman.
Balanceren op de richel tussen voorheen en voortaan: ‘Onvoltooid’ van Gie Bogaert
Verhalenverteller Gie Bogaert is terug van weggeweest.
Bekend met het normale: ‘Neven’ van Peter Middendorp
Werpt Peter Middendorp opnieuw een ander licht op het type mens dat we doorgaans wegzetten als idioot?
De druppel werd één met de zee. ‘Arc’ van Richard Osinga
Met korte hoofdstukken over zeer uiteenlopende personages leidt Richard Osinga de lezer soepel door zijn zesde roman, die is vernoemd naar het ‘geheugen-gen’
De lijkgele kleur van een gepelde knoflookteen: ‘Herfstdraad’ van Jamal Ouariachi
Ouariachi slaagt erin om de maatschappelijke polarisatie te verwerken tot een geslaagd boek.
Edzard Mik laat de lezer verdwalen in ‘waarom vogels’
Mik biedt de lezer weinig aanknopingspunten, maar lijkt iets te willen zeggen over onze gebrekkige kennis van de ander én onze behoefte aan diep contact.
Een multi-inzetbaar monster. ‘Mary’ van Anne Eekhout
De opzet van Anne Eekhouts vierde roman is goed: Mary Wollstonecraft Shelley, auteur van Frankenstein, uit de schaduw van haar roemruchte context schrijven.
Een plus een is geen twee. ‘De nieuwe rivier’ van Eva Meijer
De vijfde roman van Meijer is gebouwd op een krachtige metafoor voor onze omgang met de aarde.
Geen grotere leugen dan samenhang: ‘Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost’ van Donald Niedekker
Donald Niedekker is klaar voor een groter publiek. Al blijft het opletten: de ene waarheid is de andere niet
Generatie Y en de dingen van het hart. ‘Rustig aan, tijger’ van Joost de Vries
De Vries is persoonlijker dan in eerder werk, maar blijft ook zijn voorliefde voor intertekstuele spelletjes botvieren.
Het einde van het ik. ‘De goede zoon’ van Rob van Essen
Met zijn beste werk tot nu toe won Van Essen de Libris Literatuur Prijs 2019 en maakte hij kans op de BookSpot Literatuurprijs 2019.
Het leven, een smeerlapperij. ‘Hebben en Zijn’ van Dimitri Verhulst
De nieuwe Dimitri Verhulst is opnieuw niet het meesterwerk dat hij volgens recensent Koen Schouwenburg nog in de vingers heeft.
Het machtige gevoel onder water te kunnen staan. ‘A.D.’ van Gustaaf Peek
De lezer ontdekt nieuwe werelden in A.D., waarin Gustaaf Peek het verhaal van de gewone man op koloniale schepen vertelt.
Het principe van de vertraging. De advocaat van Holland van Nicolaas Matsier
Nicolaas Matsier heeft zich met alles wat hij over Oldenbarnevelt weet in diens hoofd genesteld.
Hier komt de kont tegen de krib. ‘Op weg naar De Hartz’ van Wessel te Gussinklo
Te Gussinklo krijgt de Boekenbon Literatuurprijs voor zijn vierde roman over het personage Ewout Meyster.
Idealen versus realiteit in romans van Gerda Blees, Merijn de Boer en Eva Meijer
Communes blijken moeilijk bestand tegen de kritische blik van buitenaf, zo blijkt uit de recente romans van Eva Meijer, Gerda Blees en Merijn de Boer.
Kan die tractor misschien later terugkomen? ‘Buitenleven’ van Nina Polak
Nina Polak weet de spanning tussen verhuizen naar het platteland en er ook effectief te aarden goed te vangen in ‘Buitenleven’, al moet ze wel oppassen voor al te hartstochtelijke taal.
Kolkende informatiestroom. ‘Levensvormen’ van Lex ter Braak
Het romandebuut van Lex ter Braak is een van de moeilijkst te categoriseren boeken in jaren. Levensvormen lijkt vooral een dekmantel te zijn om vrijuit te essayeren.
Met ‘De gebeurtenis’ ligt literair meesterschap voor Peter Terrin binnen handbereik
Terrin wordt almaar stijlvaster en weet zijn verhalen steeds zelfverzekerder op te bouwen.
Nu eens niet de helleveeg. ‘Gisterland’ van Imme Dros
In Gisterland verlost Imme Dros Anne Hathaway van haar historische keurslijf: ze was meer dan de vrouw van Shakespeare en de ongeletterde tuttebel die hem naar Londen deed vluchten.
Schrijven met je lijf
Recensie van Drift van Bregje Hofstede, waarin haar schrijfstijl tot volledige wasdom is gekomen.
Seksualiteit bij jonge vrouwelijke romanpersonages is zelden rozengeur en maneschijn
Als het in de Nederlandstalige literatuur over seks ging, had het mannelijke perspectief decennialang de overhand. Maar nu belicht een nieuwe generatie van veelal vrouwelijke schrijvers ook de andere kant.
Van zwerfsteen tot thuisreiziger. ‘Ik = cartograaf ‘van Jeroen Theunissen
Jeroen Theunissen stapt weg uit zijn dagelijkse leven om dwars door Europa te trekken – van Ierland tot Turkije. Tegenover het snelle geconnecteerde leven stelt Theunissen het lage, trage perspectief van de wandelaar.
