kunst

Vanwaar komt onze fascinatie voor de Mattheuspassie, een gelegenheidswerk dat Bach bijna driehonderd jaar geleden schreef?

Lanoyes radicale Shakespeare-bewerking werd in Kaapstad bekroond met acht Kanna’s, de Zuid-Afrikaanse ‘Oscars voor theater’.

Museum Benoît De Puydt in Belle (Bailleul) vernieuwde zijn inrichting grondig voor de expo 'Wonderkamers'. Welkom in het huis van de 19de-eeuwse verzamelaar Benoît De Puydt.

In 2013 ontving Laure Prouvost als eerste Franse de prestigieuze Turner Prize. Haar werk is een grillige en onvoorspelbare ontdekkingstocht.

Het Museum in Den Haag gaat op zoek naar Johan Maurits van Nassau-Siegen (1604-1679).

Componeren om de tijd te verslaan, dat doet Kevin Imbrechts als Illuminine. En Wouter Dewit scoort miljoenen streams met zijn verstilde pianomuziek.

In 2019 is het 350 jaar geleden dat Rembrandt van Rijn overleed: een perfecte gelegenheid om zijn werk en zijn invloed op de internationale schilderkunst te eren.

In haar collages combineert Lieke van der Made diverse stemmen en geschiedenissen tot een nieuw geheel dat uitnodigt tot verder onderzoek.

Maas Theater en Dans uit Rotterdam maakt prachtig werk voor de jeugd én voor wie bereid is het kind in zich vrije doorgang te verlenen.

Filmregisseur David Verbeek probeert in An Impossibly Small Object opnieuw te vangen wat zich niet in woorden laat uitdrukken. Hij is de poëtische chroniqueur van de ambigue metropool.

Waarom roept Bruegel ons beelden en geuren te binnen van witte en zwarte pensen, en grote bierkruiken?

Meesterschilder Charlotte Caspers houdt open atelier in Museum Kranenburgh.

Kunstwerken langs de snelweg: het kruis van Fabre, chaos en een cycloop.

In het M HKA loopt tot 19 mei een overzichtsexpo van Laure Prouvost. Ons advies? Verdwaal in haar wondere wereld.

In BOZAR loopt tot 26 mei een fraaie tentoonstelling over de veelzijdige, succesvolle en vernieuwende Bernard van Orley.

Met het project Meet Vermeer lanceren Google en het Mauritshuis een virtuele tentoonstelling die alle schilderijen van de Hollandse Meester bijeenbrengt. Wat levert dat op?

Wat maakt de debuten van Lukas Verstraete, Thijs Desmet, Phaedra Derhore en Yannick Pelegrin bijzonder?

Het Corpus Vlaamse Retabels maakt een digitale inventaris op van een van de hoogtepunten uit onze kunstgeschiedenis.

Choreograaf Jan Martens maakte met 13 jongeren een manifest voor een toekomst waarin iedereen zichzelf mag zijn.

Wat wringt, is de eenstemmigheid bovenop een verhaal dat schreeuwt om vele stemmen.

Roland Gunst – half Vlaams, half Congolees – verwerkt zijn zoektocht naar een eigen identiteit in verschillende vormen: installaties, performances, film- en videowerk.

Een portret van de Belgisch-Portugese illustrator Fatinha Ramos, die de haren van haar personages in de wind laat waaien.

Al springt de transgenderthematiek het meest in het oog, de kracht van Girl schuilt erin dat hij maar ten dele gaat over seksualiteit en identiteit: de film is in al zijn complexiteit veel rijker.

De maquettezaal in het Palais des Beaux Arts is in haar volle glorie hersteld.

Bespreking van de dertigjarige carrière van ontwerper Gert Dooreman.

Bespreking van Annet Mooijs biografie over Gisèle van Waterschoot van der Gracht.

Twee belangrijke boeken voor de Nederlandse popgeschiedenis: de memoires van Peter Koelewijn en een studie naar George Baker.

Bert Koopmans onderzocht de zakelijke geschiedenis van het Concertgebouworkest.

Het Musée de Flandre in Cassel viert het Bruegeljaar met feest- en kermistaferelen van de meester en zijn navolgers.

Er zijn wel honderd redenen te bedenken waarom de fotocollages van Ruth van Beek futiel zouden zijn. Om de zoete kleuren, afgeronde vormen, knuffelachtige onderwerpen, om het geknutsel met papier alsof het om vrijetijdsbesteding gaat. Maar het wonderlijke is dat de beelden die Ruth van Beek uit papier tevoorschijn tovert dwars door alle tegenwerpingen heen stand houden alsof ze uit marmer gehouwen zijn. Ook als ze tot grote proporties worden opgeblazen, wat bij een opdracht voor affiches gebeurt, bewijzen ze hun visuele overtuigingskracht. Terwijl ze op de meest simpele wijze in elkaar gestoken zijn.

Hoe slaagt deze kunstenaar erin om van ieder werk een vat vol intriges te maken, een toneelvloer bezet met tegenstelling en spanning, een onderkoeld soort psychodrama? Komt dat alleen maar door de wijze waarop ze een afbeelding vervormt, verknipt of wegstopt achter een andere afbeelding? Of heeft het te maken met haar voorkeur voor bepaalde categorieën in de fotografie en de wijze waarop ze die selecteert?