“Schakel fladderende woorden tot een zwerm aaneen”. De poëziemagie van Peter Holvoet-Hanssen

Al ruim een decennium lang wervelt Peter Holvoet-Hanssen door de Nederlandse literatuur, met een poëzie die even meeslepend is als bevreemdend. De dichter zelf doet er alles aan om zoveel mogelijk mensen te winnen voor zijn werk en zijn poëtische universum; hij is alvast de meest gedreven en de meest compromisloze stadsdichter van Antwerpen. Tegelijk echter weigert hij resoluut een lyriek te schrijven op maat van de gemiddelde smaak. Ook wie zich als criticus of als onderzoeker over het werk van Holvoet-Hanssen buigt, beseft dat deze poëzie hem of haar langs alle kanten ontsnapt. Bij dat alles komt nog dat de dichter zijn eigen oeuvre voortdurend herordent en herinterpreteert. Met De reis naar Inframundo stelde Holvoet-Hanssen zelf een lijvige bloemlezing samen van zijn werk tot hiertoe. Geen best of… maar een volstrekt nieuwe bundel van haast 200 bladzijden, waarin hij zijn hele oeuvre herschikt en zo een nieuwe samenhang creëert.