Een choreograaf sans gêne. Bij het afscheid van Rudi van Dantzig als artistiek leider van Het Nationale Ballet

Geboren in een gezin met een uitgesproken communistische overtuiging, moet Rudy van Dantzig tijdens de Tweede Wereldoorlog onderduiken. Na zijn schooltijd gaat hij in de leer bij Sonia Gaskell, oprichtster van het Nationale Ballet, en volgt hij haar in 1970 op als artistiek leider. De auteur beschrijft Van Dantzigs lange carrière als choreograaf, de kenmerken van zijn werk en de evolutie ervan. Sinds hij in 1984 zijn vertrek in 1990 aankondigde, lijkt zijn dansvuur smeulende, terwijl zijn producties steeds massaler, eenduidiger en pathetischer worden. Rudi van Dantzig kan de choreograaf sans-gêne genoemd worden: hij gebruikt het toneel en de pen voor een haast schaamteloos beroep op mededogen, geweten en schaamte.