Contrapunt en creativiteit. De muzikale taal van Rafaël D'Haene
(Mark Delaere) Ons Erfdeel - 1992, nr 3, pp. 419-423
Het werk van de Vlaamse componist Rafaël D'Haene zou in algemeen stilistische en technische termen gedefinieerd kunnen worden als lyrisch-expressionistisch, atonaal en dodecafonisch - maar uit onvrede met het gebrekkige beeld dat een dergelijke typering creëert, wil de auteur proberen om D'Haenens oeuvre van binnenuit te benaderen. Hij doet dit door - tegen de achtergrond van een algemene uiteenzetting over hoe de contrapunt functioneert - zijn contrapuntische techniek te beschrijven , die het waarmerk vormt van zijn stijl en die telkens weer de katalysator blijkt te zijn van zijn compositorische creativiteit. In zijn besluit wijst hij nog op het belang dat de componist hecht - zowel voor zichzelf als voor zijn leerlingen - op een hoge mate van beheersing van de muzikale techniek.
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden