Taaltoestanden

Waarom moeten de Woorden van het Jaar altijd zo slimmig zijn, vraagt taalcolumnist Marten van der Meulen zich af.

Hoe gedraag je je sociaal wenselijk maar benut je toch de talrijke voordelen van de gespierde taal? Daar is een oplossing voor bedacht: de vloekvermijder.

Zelfs aan de pen van een grote literator ontsnapt af en toe een vreemde zin – of zelfs een foutje.

Taalcolumnist Marten van der Meulen is gefascineerd door een bijzonder fenomeen: de Escherzin. En ook al kun je er stapelgek van worden, toch geeft hij graag wat tips om dubbelzinnige zinnen te verzinnen.

Op welke leeftijd houd je op met het gebruik van het woord ‘meisje’? Dat blijkt knap lastig, ondervindt columnist Marten van der Meulen.

Gek, die populaire lijstjes met zogezegd onvertaalbare woorden, vindt taalcolumnist Marten van der Meulen.

Liefde voor taal toon je door ermee te spelen, klooien, goochelen en jongleren. Net als Shakespeare, Perec en de vertalers Adair en Van de Wiel.

Ja, zelfs spelling kan belangrijk zijn in de oorlog om Oekraïne, schrijft Marten van der Meulen. Dus zal hij de belaagde hoofdstad van dat land nooit meer als Kiev spellen.

Een essay waarin Ton Lemaire zich stoorde aan de overname van Engelse woorden in het Nederlands, noopte onze taalcolumnist Marten van der Meulen tot een reactie.

Soms wordt het zelfs onze immer goedgeluimde taalcolumnist te veel. In deze bijdrage laat hij zijn ergernis over andermans taalergernis de vrije loop.

Een vraag, niet toevallig over eten, zette onze taalcolumnist aan het denken over partikels, een veelgebruikte maar weinig onderzochte woordsoort.

Een vraag van de redactie deed het hoofd van onze taalcolumnist Marten van der Meulen bijna ontploffen van verbazing. Hoezo, niet iedereen kent het spelletje ‘Annemaria Koekoek’?

Een uitspraak van een vriendin zet onze columnist aan het denken over de manier waarop we elkaar met taal eigenschappen toedichten.

Vertalers krijgen veel te weinig lof, vindt onze taalcolumnist. Goed dus dat de Europese Literatuurprijs expliciet aandacht heeft voor hun werk. Maar waarom zijn de taalcriteria van de prijs zo beperkend?

Hoezeer onze taalcolumnist ook een liefhebber van musea is, van taal en taalonderwijs maak je maar beter géén museum.

Annelies Verbeke moderniseerde de taal van deze ruim honderd jaar oude klassieker.

Vorige maand vertoonde het weer aprilse grillen, maar zag je ook aprilse rellen als het over taal ging. Onze taalcolumnist zoekt naar nuance in het vaak verhitte debat.

Niet op reis kunnen: dat is balen voor onze nieuwe taalcolumnist. Vooral vanwege de kleine taalontdekkingen die je doet in een onbekende omgeving. ‘Ik maakte de onvergeeflijke fout in Brussel een patatje te bestellen’