Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland

Publicaties

Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland

BARMHARTIGHEID ALS FLAUW ANTIDOTUM. “VSV of daden van onbaatzuchtigheid” van Leon de Winter
1 Reacties
Voor abonnees
literatuur

BARMHARTIGHEID ALS FLAUW ANTIDOTUM. “VSV of daden van onbaatzuchtigheid” van Leon de Winter

(Jan Lensen) Ons Erfdeel – 2013, nr 1, pp. 187-189

Dit is een artikel uit ons papieren archief

Recensie van: LEON DE WINTER, VSV of Daden van onbaatzuchtigheid, De Bezige Bij, Amsterdam, 2012, 464 p.

"

Verder lezen?

Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.

€3

€4/maand

€40/jaar

JefVanStaeyen

Ik weet niet of het de bedoeling of zelfs de verwachting is, dat lezers hier hun eigen (korte) bespreking aan de recensie toevoegen. Ik doe het toch. Desnoods haalt de redactie ze weer weg.
Pas nu (februari 2021) heb ik het boek gelezen, dat op de kaft alleen de titel "VSV" draagt. De ondertitel over barmhartigheid ontdek ik pas hier, en staat inderdaad binnen het boek wél vermeld.
Het is een gedurfd boek, om met echt bestaande mensen en elementen van hun reële biografie over een zeer heikel onderwerp te schrijven. De Mulischiaanse keuze Theo en Jimmy in het hiernamaals te plaatsen is zeer slim, want daarmee ondervangt De Winter meteen de kritiek omtrent fictie versus realiteit. (Seffens blijkt waarom ik "hiernamaals" schrijf.)
Vreemd is de taal van de gesprekken, die meer op een stripverhaal lijkt. (Jerommeke?) Ik begrijp dat men in SMS-jes, of sommige geschreven teksten, veel korte zinnen zonder voornaamwoord vormt. Maar spreken Amsterdammers (en hun bewindslieden) echt zo?
In zijn recensie vermeldt Jan Lensen terecht de vele losse eindjes. Met de "schijnbare toevalligheid" heb ik minder problemen. Het is nu eenmaal een roman, waarin zelfs engelen zitten. Religie is een belangrijk onderwerp, dus voorbestemdheid mag dat ook zijn. Vreemder is wel dat het boek, ergens op twee derde van zijn dikte, teneinde lijkt te zijn, waarna De Winter snel nieuw materiaal aanreikt. (Okee, er zitten wel heel kleine aanwijzingen dat er misschien nog wat komt.) En ronduit teleurstellend is de ontknoping, als je bedenkt hoeveel mensen en dingen De Winter in stelling heeft gebracht, en... hoeveel knopen hij heeft gelegd. Uiteindelijk gaat gewoon de bijl erin. Zo wordt heel het verhaal één groot "los eind".
Tenslotte, voor Jan Lensen: Theo zit niet in het vagevuur, maar in het voorgeborchte, al werd dat enkele jaren eerder plechtig afgeschaft. Hij zit daar "als derde categorie" naast goede mensen die nooit de kans hebben gehad de openbaring te zien: geboren vóór de komst van Christus, of als boreling gestorven vóór de doop. Daarom schreef ik "hiernamaals", want in de "hemel" komt Theo pas nadien. En: wat is het tegengestelde van "ondermaanse"?

Aanmelden

Registreer je of meld je aan om een artikel te lezen of te kopen.

Sorry

Je bezoekt deze website via een openbaar account.
Je kunt alle artikelen lezen, maar geen producten kopen.

Belangrijk om weten


Bij aankoop van een abonnement geef je toestemming voor een automatische herabonnering. Je kunt dit op elk moment stopzetten door contact op te nemen met emma.reynaert@onserfdeel.be.