Zoekresultaten voor “tomas vanheste”

Recensie van: Jeroen Theunissen, Jouw huid, De Bezige Bij, Amsterdam, 2018, 224 p.

Beleeft Roubaix een renaissance dankzij de kunst? Dat beweerde onlangs een journalist in de Belgische krant Le Soir. Tomas Vanheste bezocht de stad om te ontdekken of deze uitspraak klopt.

Tomas Vanheste bezocht Boulogne-sur-Mer en schetst een portret van deze “parel van de Opaalkust”. Het is een hoopvol portret. Deze stad heeft volgens de bezoeker de crisis duidelijk achter zich gelaten en bouwt aan een nieuwe toekomst.

Barnard hanteert beurtelings de karwats van de haat en de fluwelen zweep van de schoonheid.

Het oordeel “fout” is hopeloos tijd- en cultuurgebonden. Dus niet aan oude teksten raken? Toch wel, zeker bij kinderboeken.

Vaderliefde is een ode aan de man die de schrijver in Thomése deed ontkiemen.

Niña Weijers en Nina Polak vertegenwoordigen een nieuwe generatie auteurs.

Van Istendael verzet zich tegen het grote gelijk van de identitairen, of het nu de klimaatspijbelaars zijn of de zwaaiers met de zwart-gele Vlaamse vlag.

Het is vreemd hoe media en overheid in Vlaanderen ‘vreemd’ gebruiken, dat woord met de connotatie raar, afwijkend, ongewoon.

Voor La Superba kreeg hij de Libris Literatuur Prijs. Lukt het ook met deze roman?

Wie er even op let, ziet in het oeuvre van de Vlaamse auteur Geert van Istendael overal kleine jongens rondlopen. Met hun onbevangen blik binden ze de strijd aan met de ideologen die de wereld in hun mal trachten te persen. Dat is de conclu...

Recensie van: LUUK GRUWEZ, Ik wil de hemel en ik wil de straat. Poëzie en trawanten, De Arbeiderspers, Amsterdam, 2016, 306 p.

Recensie van: Philippe Van Parijs, Belgium. Een utopie voor onze tijd, Polis, Antwerpen, 2018, 216 p.

Recensie van: Filip Rogiers, Angel, Polis, Antwerpen, 2018, 248 p.

Recensie van: PIETER WATERDRINKER, Poubelle, Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2016, 544 p.

Recensie van: Thomas Verbogt, Hoe alles moest beginnen, Nieuw Amsterdam, Amsterdam, 2017, 240 p.

“Ze willen ons weg.” Die uitspraak van zijn broer vertrouwt Chris de Stoop (1958) aan het papier toe in zijn jongste boek Dit is mijn hof (2015). Zijn hele oeuvre is te lezen als een poging om in een literaire vorm van journalistiek stem ...

Als tiener besloot Louise Fresco (Meppel, 1952) haar studie en haar leven te wijden aan het wereldvoedselvraagstuk. Niet dat ze monomaan is, Fresco manifesteerde zich ook als verhalen- en romanschrijver, maar de keuze die ze als kind maak...

Recensie van: Bas van Putten, De evangelist, Contact, Amsterdam / Antwerpen, 2003, 344 p.; Bas van Putten, Almacht, Contact, Amsterdam / Antwerpen, 2002, 207 p.; Bas van Putten, De hemelpoort, Contact, Amsterdam / Antwerpen, 2001, 207 p.; B...

Recensie van: Geert van Istendael, Gesprekken met mijn dode god, Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2009, 304 p.

Overzicht van het oeuvre van deze Vlaamse schrijver. Blijken zijn eerste boeken ondanks alle brille aanvankelijk nog wat bloedeloos, gaandeweg worden zijn protagonisten steeds meer waarachtige personages in plaats van pionnen in een literai...

Kritische bijdrage over de Nederlandse Hersenbank, een wereldberoemd instituut in Amsterdam waar cruciale stukjes hersenen bewaard worden voor wetenschappelijk onderzoek. De auteur heeft vragen bij de overtuiging van Hersenbankstichter Dick...

Portret van hoogleraar geschiedenis van de psychologie in Groningen, Douwe Draaisma. In de afgelopen kwarteeuw heeft hij een solide reputatie opgebouwd als schrijver van fijnzinnige, soms licht weemoedige boeken over de mysteries van het au...

Psychoanalyticus Paul Verhaeghe maakt in noord en zuid en van links tot rechts de tongen los met zijn bijtende kritiek op het huidige economische systeem. De neoliberale ideologie bepaalt volgens Verhaeghe niet alleen ons gedrag op de wer...

Recensie van: PASCAL VERBEKEN, Duistere wegen. Reis naar Vincent van Gogh in de Borinage, De Bezige Bij, Antwerpen en Amsterdam, 2015, 190 p. SJRAAR VAN HEUGTEN (RED.), Van Gogh in de Borinage. De geboorte van een kunstenaar, Mercatorfon...