Search - de lage landen

‘Ik, blanke kaffer’: een vernietigende zedenschets van de mores onder de Belgische kolonialen.

Met ‘Saudade’ kiest Kunstenfestival Watou opnieuw voor een melancholisch, verstild thema. Maar ook zonder die leidraad vind je de weg in de zinnelijke ervaring die Watou 2019 is.

In de reeks Schrijvers die nog maar namen lijken buigen jonge auteurs, literatuurcritici en -wetenschappers zich over twintigste-eeuwse schrijvers van wie de naam wel breed bekend is, maar van wie men zich kan afvragen of ze nog wel worde...

Recensie van: PETER DREHMANNS, De brand in alles, Marmer, Baarn, 2015, 280 p; De man die brak, 2013, 202 p.

Recensie van: CHRISTOPHE VEKEMAN, Johnny Paycheck, De Arbeiderspers, Amsterdam, 2016, 221 p.; Hotel Rozenstok, 2015, 206 p; Dit is geen slaapkamer meer nu, 2016, 60 p.; Gezellig is anders, Manteau, Antwerpen, 2016, 118 p.

Recensie van: BERT GOVAERTS, Ernest Claes. De biografie van een heer uit Zichem, Houtekiet, Antwerpen, 2016, 509 p.

Recensie van: KOEN SELS, Generator, het balanseer, Gent, 2015, 123 p.

Recensie van: FILIP ROGIERS, Verman je, Polis, Antwerpen, 2015, 172 p; Nauwelijks lichaam, De Bezige Bij Antwerpen, 2011, 151 p.

“Voor ons is het doel vooral geweest om de mensen te schokken, om erop te wijzen dat er wel iets gebeurde, dat het niet de hippies waren en dat het niet doodbloedde, maar dat er iets nieuws was waar ze wel eens naar moesten luisteren.” Aa...

Recensie van: LEO PLEYSIER, Familiealbum, met een nawoord van de auteur, De Bezige Bij, Amsterdam, 2015, 512 p.

Het Antwerpse label Starman Records brengt de vier studioalbums van de Antwerpse zanger Ferre Grignard (1939-1982) opnieuw uit. Dankzij deze heruitgave op hoogwaardig vinyl wordt het werk van Grignard, voor het eerst sinds het in de jaren...

Recensie van: POL HOSTE, De verzwegen Boon, het balanseer, Aalst, 2010, 162 p.

Het internationale literatuurhuis PassaPorta in Brussel bestaat tien jaar. In een decennium tijd groeide de organisatie uit tot een mondiaal gewaardeerd centrum voor alle aspecten van het internationale schrijverschap. Tijd voor een terug...

Recensie van: Frank Albers, Caravantis, De Bezige Bij, Amsterdam, 2014, 400 p.

Recensie van: Marc Reugebrink, Het Belgisch huwelijk, De Bezige Bij Antwerpen, 2014, 223 p.

Recensie van: Frank Vande Veire, Bloeiende Agatha, het balanseer, Aalst, 2013, 285 p.

Recensie van: TOM LANOYE, Gelukkige slaven, Prometheus, Amsterdam, 2013, 304 p.

Christophe Vekeman (1972) debuteerde in een grand cru-jaar voor de Vlaamse letteren. In 1999 publiceerden naast Vekeman ook Yves Petry, Dimitri Verhulst en Erwin Mortier hun eerste boeken. In tegenstelling tot dat drietal leek Vekeman lan...

Recensie van: BART KOUBAA, De sleutel, Voetnoot, Amsterdam, 2011, 42 p; FREDDY DE VREE, Marcel Broodthaers, Marcel Broodthaers, 2011, 88 p; BERNARD QUIRINY, Vleesetende verhalen, 2011, 97 p; ELVIS PEETERS, Oradour, 2012, 67 p.; MAARTEN IN...

Voor de goede orde: ik, bouwjaar 1987, was er niet bij, in de jaren zestig. Wat ik over het decennium weet, is grotendeels gebaseerd op een kast vol retroplaten en biografieën van rockidolen die voor het merendeel al dood waren voordat ik...

Recensie van: JEROEN OLYSLAEGERS, Winst, De Bezige Bij Antwerpen, 2012, 343 p. "

Medio 2011, een jaar na het overlijden van Bobbejaan Schoepen, presenteerde zijn familie een fotoboek over diens leven en werken. Het boek toont een veelzijdige artiest tijdens driekwart eeuw Vlaamse entertainmentgeschiedenis en bestendigt ...

Twee essaybundels en een anthologie die de kennis omtrent de Caraïben en de schrijvers daarin verrijken. Aart G. Broek, \Het zilt van de passaten; Caribische literatuur in de twintigste eeuw\" (Uitgeverij In de Knipscheer, Haarlem, 1999, 23...

Ik heb een dubbele nationaliteit en ik ben blij dat ik ze heb. Ik ben Belg en Sleenoviaan!

Wat wringt, is de eenstemmigheid bovenop een verhaal dat schreeuwt om vele stemmen.

Zijn verfijning van de olieverftechniek, zijn scherpe observatie van de wereld en zijn virtuoze schildering van het licht kennen ook vandaag hun gelijke niet.

Op het Theaterfestival staan twee voorstellingen die gedanst en gespeeld worden door tieners: 8.2 van Radouan Mriziga en Paradise Now (1968-2018) van Michiel Vandevelde. Wat levert dat op? En hoe past het in de indruk dat ‘de jeugd’ vaker h...

Onder de relativerende titel This is not a collection presenteert het museum voor religie, kunst en cultuur PARCUM in Heverlee (bij Leuven) voor het eerst een selectie uit de eigen collectie.

Het indrukwekkendste eerbetoon aan deze technische vernieuwer vind je in Gent. Maar ook elders wordt de Vlaamse Meester gevierd.

Hoofdredacteur Luc Devoldere leidt het tweede Ons Erfdeel-nummer van 2019 in.

Nicolaas Matsier heeft zich met alles wat hij over Oldenbarnevelt weet in diens hoofd genesteld.

Soms krijg je de indruk dat Offermans werkelijk ‘alles wat is’ in zijn journaal wil spiegelen.

In BOZAR loopt tot 26 mei een fraaie tentoonstelling over de veelzijdige, succesvolle en vernieuwende Bernard van Orley.

Na onder meer Arm Wallonië (2007) en Tranzyt Antwerpia (2013) waagt Pascal Verbeken zich eindelijk ook aan Brussel.

Uit deze postuum gebundelde teksten blijkt dat filosoof Etienne Vermeersch (1934-2019) zich ontpopte als een missionaris van de ideeën waarin hij rotsvast geloofde.

De VUB bekroont een van de meest eigenzinnige stemmen in de Nederlandstalige literatuur.

Geen andere veelschrijvende oeuvrebouwer heeft in de Nederlandse taal zo’n consistent verzameld werk gemaakt.

Hoe strijdbaar deze poëzie ook is, plezier en lichtheid ontbreken geenszins.

Peter Vermeersch verwerkte zijn ervaring als jurylid in een rechtszaak in een aangrijpend boek.

Christine D’haen overleed tien jaar geleden, en dat kan passend herdacht worden aan de hand van haar grafgedichten.

De kunstenares ontmantelt stereotypen over vrouwen en mensen van kleur. Haar werk is tot 13 april 2020 te zien in Museum Kranenburgh.

Wouter Paijmans (1991) schilderde altijd graag, maar gaandeweg stapte hij over op andere media. Toch is er ook wanneer hij met aluminium of textiel werkt nog een schilderkunstige benadering te zien.

Bespreking van de dertigjarige carrière van ontwerper Gert Dooreman.

Belangrijk om weten