Zoekresultaten voor “lutgard mutsaers”

Lutgard Mutsaers onderzoekt de achtergrond van haar beladen voornaam.

Twee belangrijke boeken voor de Nederlandse popgeschiedenis: de memoires van Peter Koelewijn en een studie naar George Baker.

In Indra, een wajangleven geeft Lizzy van Leeuwen de kameleontische performer Indra Kamadjojo de plaats die hij verdient in de theaterdansgeschiedenis.

In ‘Watskeburt, Lage Landen?’ krijgen we de eigenzinnige canon die Peter Van Dyck belooft.

In ‘Op de vuist’ houdt Laurens Ham het protestlied tegen het licht: hij begint bij Dylan en eindigt bij Black Lives Matter.

Eind 2004 bestond de Nederlandse punkband The Ex 25 jaar. In dit persoonlijke stuk karakteriseert Lutgard Mutsaers The Ex als een groep die zijn onafhankelijkheid en zijn politieke engagement altijd hoog in het vaandel heeft gedragen

NRC Handelsblad bracht ooit onder woorden wat de Nederlandse popgoep Doe Maar te danken heeft aan zijn (onvermelde) vijfde man als arrangeur en repetitor: “Doe Maar [heeft] zijn hitcollectie glanzend en gelaagd weten uit te vergroten. Str...

De Mens behoort volgens Lutgard Mutsaers bij de beste popgroepen van Vlaanderen. Op hun cd “Blond” wordt aanstekelijk spelplezier gecombineerd met het superieure taalgevoel van zanger en tekstschrijver Frank Vander linden. De Engelstalige n...

In 2004 bestond de Nederlandse popgroep The Nits (sinds 1989: Nits) dertig jaar. Lutgard Mutsaers geeft een overzicht van die dertigjarige carrière. De groep begon eind jaren zeventig en maakte geen punk, maar arty new wave. Ze slaagden eri...

Volendam leent zijn naam aan een muziekgenre, de Volendam Sound. De auteur toont aan dat dit geen algemeen aanvaard kwaliteitsmerk is. De Volendam Sound is voor haar meer dan muziek, het is een gevoel, een uitdrukking van een manier van den...

Bespreking van: Constant Meijers, Kom van dat dak af. Geschiedenis van de Nederlandse rock & roll, Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2003, 216 p. Als popgeschiedenisboek is deze publicatie niet geslaagd, maar de auteur heeft wel een ei...

Het geniale van Raymond zit hem in de synthese van zijn taalgevoel en zijn relativeringsvermogen met zijn muzikale intuïtie.

In de nacht van 26 op 27 augustus 1958 ging in het Attractiepark van de Expo in Brussel het grotendeels uit bamboe opgetrokken Hawaiian Village in vlammen op. Hoe merkwaardig het ook klinkt: die gebeurtenis markeert voor pophistorici en -...

Recensie van: Maarten Steenmeijer, Golden Earring in 50 songs 1965-2015. Biografie van een band, Nieuw Amsterdam, 2017, 239 p.

Recensie van: RUTGER VAHL, Laurie Langenbach. Brieven, dagboeken en een geheime liefde, Privé-Domein nr. 292, De Arbeiderspers, Amsterdam, 2017, 352 p.

Recensie van: DIEDERIK SAMWEL, Sranan Gowtu – Surinaams Goud. Iconen uit de Surinaamse muziek, Top Notch i.s.m. Nijgh & Van Ditmar, Baarn / Amsterdam, 2015, 196 p. GUILLY KOSTER (eindredactie), 40 Jaar Surinaamse muziek in Nederland....

Recensie van: EDDY DE CLERCQ & MARTIJN HAAS, Laat de nacht nooit eindigen – Van discothèque tot rave, Bas Lubberhuizen / Ubuntu Publishing, Amsterdam, 2015, 287 p.

Presentatie van het werk van de Nederlandstalige hiphoppers Typhoon (Glenn de Randamie, 1984) en Fresku (Roy Reymound, 1986), die met respectievelijk Lobi Da Basi (2014) en Nooit meer terug (2015) hun beste albums tot nog toe uitbrachten....

Recensie van: RUTGER VAHL, Wally Tax. Leven en lijden van een outsider, Nijgh & van Ditmar, Amsterdam, 2015, 272 p.

Bijna dertig jaar geleden debuteerde de viermansband Fratsen met originele muziek en veelzeggende teksten in de eigen taal. Blikvanger was zangersongschrijver en gitarist André Manuel. Tien jaar en zes cd’s later ging ieder zijn eigen weg...

In 2012 maakte televisiekijkend Nederland via De wereld draait door kennis met de singer-songwriter Johannes Sigmond alias Blaudzun (1974). Hij zong toen een cover van ‘Shout’, een wereldhit uit 1985 van Tears for Fears, waarbij hij zichz...

In Tilburg werd in november 1998 het muziekcentrum 013 geopend. Het biedt een onderkomen aan de hele popcultuur, van intieme folk tot snoeiharde rock.

Recensie van: Rutger Vahl, Misschien wordt ’t morgen beter. Cornelis Vreeswijk, de blues tussen Stockholm en IJmuiden, Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2014, 320 p.

Wat deze groep aan natuurlijk charisma en spontane rafeligheid mist, maakt ze op andere fronten meer dan goed.

Een van de meest opvallende recente ontwikkelingen in de wereld van de hitmuziek in Nederland is de groeiende belangstelling voor liedjes in de Nederlandse taal (AN, dan wel streekvarianten) bij een nieuw publiek van jonge pop-, rock-, en...