Zoekresultaten voor “joost de vries”

De Maatschappij der Nederlandse Letterkunde (MdNL) kent de Frans Kellendonkprijs 2023 toe aan Joost de Vries: ‘De onmogelijkheid zichzelf te engageren en het toch steeds terugkerende verlangen om dat wel te doen is de kern van zijn schrijve...

Recensie van: Joost de Vries, De republiek, Prometheus, Amsterdam, 2013, 264 p.

De Vries is persoonlijker dan in eerder werk, maar blijft ook zijn voorliefde voor intertekstuele spelletjes botvieren.

Recensie van: JOOST DE VRIES, Clausewitz, Prometheus, Amsterdam, 2010, 232 p.

Recensie van: Joost de Vries, Oude meesters, Prometheus, Amsterdam, 2017, 302 p.

Bijna tegelijkertijd zijn twee boeken verschenen die ons een tegengesteld levensideaal voorspiegelen, Echte pretentie van Joost de Vries en Discretie van Peter Venmans. Wat is het nu: moeten we discreet of juist pretentieus door het leven g...

Recensie van: WILLEM JAN OTTEN, Droomportaal. Verhalende essays, Van Oorschot, Amsterdam, 2014, 228 p. JOOST DE VRIES, Vechtmemoires, Prometheus, Amsterdam, 2014, 245 p.

Muidhond, de verfilming van Inge Schilperoords debuutroman, is verkozen tot beste film op het internationaal filmfestival van Gangneung in Zuid-Korea

Bedwelmende concerten die in een ademtocht uitverkopen en een visueel concept dat door een wereldwijd netwerk van fans wordt uitgedragen: Amenra speelt het klaar op eigen kracht.

Schrijfster Anneleen Van Offel, illustrator Gerda Dendooven en auteur-journalist Joost Devriesere begeleiden vijftien jonge schrijvers en illustratoren voor het Streuvels-project ‘Het uitzicht der dingen’.

Zeven jonge auteurs laten zich voor ‘Het uitzicht der dingen’ inspireren door Streuvels’ oeuvre, onder begeleiding van Anneleen Van Offel en Joost Devriesere.

We zijn steeds persoonlijker gaan schrijven. Het klassieke essay sterft uit.

De stad dient al decennia als decor van de Nederlandse literatuur. De stad ligt veel auteurs na aan het hart. Tegelijk creëert ze het gevoel voortdurend begluurd te worden.

Het is moeilijk om niet tot de conclusie te komen dat Grunberg de schrijver is van een oeuvre dat al geschreven is.

Recensie van: ARIE STORM, Maans stilte, Prometheus, Amsterdam, 2015, 160 p; Luisteren hoe huizen ademen, 2013, 159 p.

Spinoza als verlichter en vrijheidsdenker? Tegen die eenzijdige beeldvorming biedt filosoof Herman De Dijn weerwerk.

Jonge schrijvers en illustratoren gaan in dialoog met de auteur van ‘De vlaschaard’ en ‘Het leven en de dood in de ast’. Dit project mondt uit in een boek en een expo.

Aafke Romeijn neemt ons in haar debuutroman mee naar Nederland anno 2020, waar ‘kleurloosheid’ zorgt voor verhitte, polariserende debatten en acties.

Twintig jaar geleden zette de Belgische mediagroep DPG Media voor het eerst voet aan wal in Nederland. Dat bracht een omwenteling teweeg in de hele Nederlandse dagbladenmarkt.

Ontdek de Nederlandstalige pandemiefictie aan de hand van deze staaltjes.

Willem Jan Otten is altijd een zoeker geweest, is het niet naar woorden, dan wel naar liefde of God.

De literatuurcriticus en auteur, bekroond om haar werk als ambassadeur der letteren, beschrijft hoe de Nederlands- en Franstalige literaire wereld naar elkaar kijken.

In ‘De daden’ brengt Anne Schepers het verhaal van een stagiaire op een grote krant, die langzaam maar zeker gekneld raakt tussen haar activistisch engagement, haar cynische bazen en de armoedige buurt waar ze met haar familie opgroeide.

In virale tijden (her)ontdekken we massaal pandemiefictie. Ook schrijvers wagen zich er steeds meer aan. ‘Binnen een jaar spreken we wellicht van de coronaroman.’

Boeken genoeg over vrouwen in de literatuur. Maar hoe zit het met de man in de literaire canon? In Jongens waren we passeert een stoet weinig verheffende manbeelden.