Zoekresultaten voor “esther jansma”

Recensie van: Esther Jansma, Alles is nieuw, De Arbeiderspers, Amsterdam/ Antwerpen, 2005, 56 p.

Zoals een archeoloog een boom opgraaft, verzaagt en weer een verhaal geeft, zo behandelt dichter Esther Jansma de werkelijkheid.

Bespreking van de poëzie van Esther Jansma. Haar poëzie beweegt zich tussen stralende uitgelatenheid en bittere ernst, tussen het spel van de taal en de onherroepelijke dood. Met bloemlezing.

Recensie van: ESTHER JANSMA, Mag ik Orpheus zijn? , De Arbeiderspers, Amsterdam, 2011, 96 p; ESTHER JANSMA, Eerst, De Arbeiderspers, Amsterdam, 2010, 64 p.

In het Zeeuws Museum ziet kunsthistorica Gerdien Verschoor hoe de oude meester Adriaen van de Venne oorlogshandelingen weergeeft op een ragfijn weefpatroon van wol en zijde. ‘Hoe kan het dat zoveel lelijkheid in zo’n schoonheid is gevat?’

Jozef Deleu kiest vier recente gedichten die hem bijzonder getroffen hebben: verzen van Geert Buelens, Bernke Klein Zandvoort, Esther Jansma en K. Michel.

Bespreking van de bundel \Dakruiters\" (De Arbeiderspers, Amsterdam/Antwerpen, 2000, 56 p.) van Esther Jansma."

Het poëziedebuut van Esther Jansma getuigt van een eigen stemgeluid en van een duidelijke stilistische beheersing. Bespreking van de bundel aan de hand van fragmenten. Esther Jansma, \Stem onder mijn bed\", De Arbeiderspers, Amsterdam, 1988...

Volstrekt a-romantisch analyseert Esther Jansma in haar bundel \Hier is de tijd\" (De Arbeiderspers, Amsterdam, 1998, 45 p.) de wereld om zich heen."

Met haar tweede poëziebundel bevestigt Ester Jansma weliswaar het talent dat ze in haar debuut, \Stem onder mijn bed\", had gedemonstreerd, maar toch is de bundel niet helemaal overtuigend, door het gebrek aan poëtische afstand van het (aut...

In deze bundel lees je tussen de regels door welke weg het autobiografische personage heeft afgelegd.

In zijn bloemlezing van gedichten die verschenen zijn tussen september 2004 en september 2005, koos Jozef Deleu dit jaar voor poëzie van Geert Buelens, Micha Hamel, Mark Insingel, Esther Jansma, Erik Menkveld, Thomas Möhlmann, Victor Schife...

De dichter kaart thema’s aan die in elkaar doorlopen: rouw, liefde, ouderschap, de veeleisende maatschappij, de noodzaak van rust en natuur, conformeren en dwarsliggen, gelukkig zijn en toch gebroken.

Bij de genomineerden zijn grote namen als Alfred Schaffer en Anne Vegter, maar ook jong talent als Mattijs Deraedt en Bernke Klein Zandvoort.

Met ‘Saudade’ kiest Kunstenfestival Watou opnieuw voor een melancholisch, verstild thema. Maar ook zonder die leidraad vind je de weg in de zinnelijke ervaring die Watou 2019 is.

Met de kwaliteit van de gedichten die Paul Claes in zijn selectie opneemt, is niets mis. Maar waar zijn de vrouwen en dichters met een migratieachtergrond?