‘Glorie en heerlijkheid’ van Erwin Mortier: zwarte rokken en tikkende klokken
Onder Erwin Mortiers zelfbewuste zinnen vonkt en knettert een rijkdom aan betekenis, maar verwacht geen zwaarwegende wereldproblematieken in zijn eerste verhalenbundel.
www.de-lage-landen.com
Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland
Onder Erwin Mortiers zelfbewuste zinnen vonkt en knettert een rijkdom aan betekenis, maar verwacht geen zwaarwegende wereldproblematieken in zijn eerste verhalenbundel.
Deze roman vol zeldzaam mooi proza is het boek van een afscheid, waarbij de spanning zit in de ultieme ondoorgrondelijkheid van vrijwel elke scène.
Recensie van: Erwin Mortier, Godenslaap, De Bezige Bij, Amsterdam, 2008, 406 p.
Bespreking van de debuutroman van Erwin Mortier \Marcel\" (Meulenhoff, Amsterdam, 1999, 142 p.)"
Lovende bespreking van \Mijn tweede huid\" (Meulenhoff, Amsterdam, 2000, 192 p.) de tweede roman van Erwin Mortier. Deze roman sluit thematisch en stilistisch aan bij het debuut \"Marcel\"."
Bespreking van het succesvolle werk van de Vlaamse schrijver Erwin Mortier, dat totnogtoe bestaat uit drie romans en een dichtbundel. De recensent, een bekende Engelse vertaler en neerlandicus, beschouwt de romantrilogie als een afgewerkt g...
Recensie van: Erwin Mortier, De spiegelingen, De Bezige Bij, Amsterdam, 2014, 304 p.
Recensie van: ERWIN MORTIER, Gestameld liedboek, De Bezige Bij, Amsterdam, 2011, 176 p.
Lees onze recensies van de zes genomineerde romans van Merijn de Boer, Simone Atangana Bekono, Jeroen Brouwers, Marieke Lucas Rijneveld, Erwin Mortier en Gerda Blees.
Recensie van: IN FLANDERS FIELDS MUSEUM, PIET CHIELENS (red), De Geschreven Oorlog, met een voorwoord van Erwin Mortier, Manteau / De Bezige Bij, Antwerpen / Amsterdam, 2016, 952 p.
Door te schrijven over heimwee en vertepijn ontmantelt Joke J. Hermsen het gevoel van thuisloosheid dat ze al van jongs af aan kent.
In dit autofictieve moederboek knalt, springt, druipt en lekt de taal van de pagina’s af.
De zesde, bekroonde roman van Jan Vantoortelboom leest als een koortsdroom, waarin er heen en weer wordt geschoven in tijd, realiteit en fantasie.
In 'Leer me alles wat je weet' geeft Hanna Bervoets moeiteloos een tijdsbeeld van Nederland in de voorbije dertig jaar, en benadrukt ze tegelijk de kleine details die het leven van haar personages kenmerken.
Recensie van: YVES PETRY, Mijn leven als foetus, Voetnoot, Amsterdam, 2010, 48 p; PAUL VAN OSTAIJEN, Vijf grotesken, Voetnoot, Amsterdam, 2010, 150 p; STEFAN HERTMANS, Je portret, Voetnoot, Amsterdam, 2010, 64 p; ERWIN MORTIER, Een ontsnapp...
Christophe Vekeman (1972) debuteerde in een grand cru-jaar voor de Vlaamse letteren. In 1999 publiceerden naast Vekeman ook Yves Petry, Dimitri Verhulst en Erwin Mortier hun eerste boeken. In tegenstelling tot dat drietal leek Vekeman lan...
Lange tijd werd de Vlaamse auteurs verweten dat ze zich te veel opsloten in hun schrijfcocon en dat ze te weinig maatschappelijk engagement toonden. Sinds enige tijd is er een kentering merkbaar, zegt Leyman. Auteurs als Tom Lanoye, Kristie...
In Kortrijk gaat het driedaagse woordkunstenfestival Memento van start. Dit zijn de blikvangers op het programma.
Autobiografische boeken hebben net als historische romans en literaire non-fictie een paradoxale status. Ze gaan over werkelijk gebeurde feiten en reële ervaringen, maar ze willen tegelijk ook literatuur zijn, een hoedanigheid die vele le...
In het boek Requiem pour L. beschrijft Alain Platel het verloop en de weerklank van de gelijknamige, spraakmakende voorstelling.
Bij de genomineerden zijn grote namen als Alfred Schaffer en Anne Vegter, maar ook jong talent als Mattijs Deraedt en Bernke Klein Zandvoort.
Wij bespraken 10 van de 18 boeken op de Libris-longlist, onder andere van Lize Spit, Jeroen Brouwers, Simone Atangana Bekono en Stefan Hertmans.
Wat maakt iemand tot moeder? Dat vraagt Fen Verstappen zich af in haar debuutroman ‘Moeder af’.
Wie koers zegt, zegt Vlaanderen, en omgekeerd. Maar is de koers ook echt ‘van ons’? Zit wielrennen in het DNA van Vlaanderen?
Wanneer Johan de Boose in die sublieme leegte van de Amerikaanse natuur afdaalt, is 'Dondersteen' op zijn best.