Zoekresultaten voor “daniël rovers”

Het is alsof Daniël Rovers voor zijn vierde roman een groots en meeslepend geëngageerd verhaal op zijn netvlies had, maar zich gaandeweg bedacht.

Recensie van: DANIËL ROVERS, De waren, Wereldbibliotheek, Amsterdam, 2017, 192 p.

Recensie van: DANIËL ROVERS, Walter, Wereldbibliotheek, Amsterdam, 2011, 240 p.

Recensie van: DANIËL ROVERS, Elf, Wereldbibliotheek, Amsterdam, 2010, 160 p.

Recensie van: Daniël Rovers, De zon is het probleem niet. Reizen, Wereldbibliotheek, Amsterdam, 2014, 288 p.

Er is iets mis met de manier waarop vaak over eenzaamheid geschreven wordt. Daniël Rovers voelt zich als lezer ‘niet zozeer aangesproken, als wel buitengesloten’.

Wat blijft er nog over van Vestdijks oeuvre en de vulkanische kracht waarmee hij boeken de wereld in bracht? Daniël Rovers onderzoekt het.

In deze persoonlijke reportage vaart Daniël Rovers mee op een rondvaartboot door Amsterdam. Hij noteert zijn indrukken, observaties en bedenkingen en schetst zo een beeld van een stad én een bedrijfstak.

In Brussel komen vele levens samen. Daniël Rovers las verschillende boeken over Brussel en portretteerde de mensen die ze schreven. Samen vormen deze portretten een beeld van een stad die bijzonder complex is en heterogeen, maar waaraan vel...

In dit persoonlijke stuk breekt Daniël Rovers een lans voor de oude liften die je hier en daar nog in Brusselse appartementsgebouwen aantreft, maar die steeds vaker ten prooi vallen aan de moderniseringsdrang van bedrijven en overheden. Het...

Gent is een stad van muren, vindt Daniël Rovers, die vijf jaar in de stad gewoond heeft. Aan de hand van de beschrijving van vier concrete muren (de spoordijk aan de Burggravenlaan, de muur van het Museum voor Schone Kunsten in het Citadelp...

Recensie van: MARC KREGTING, Onze Nietzsche. Catechismen, het balanseer, Aalst, 2014, 64 p. + cd.

Recensie van: LAURENS HAM, Door Prometheus geboeid. De autonomie en autoriteit van de moderne Nederlandse auteurs, Uitgeverij Verloren, Groningen, 2015, 347 .

Essay over het oeuvre van Marie Kessels, waarin haar volgende boeken aan bod komen: Niet vervloekt (2006), Het nietigste (2002), Ongemakkelijke portretten (1999), De God met de gouden ballen (1996), Een sierlijke duik (1993), Boa (1991). De...

Recensie van: Marc Kregting, De ware marsrichting . Opinismen, het balanseer, Gent, 2017, 351 p.

Recensie van: MARC BOONE EN GITA DENECKERE (RED.), Gent, stad van alle tijden, Mercatorfonds / stam, Brussel / Gent, 2010, 255 p; GUIDO LAUWAERT (SAMENSTELLING), Om Gent gedicht, Lannoo, Tielt, 2010, 175 p; TERENJA VAN DIJK EN PATRICK DE RY...

\Het boek van België. Een controversieel portret van cultureel België\", Samengesteld en ingeleid door Frans Boenders, Heideland-Orbis, 1980. Met bijdragen van o.a. Reginald de Schrijver, Adriaan Verhulst, Herman Balthazar, George-Henri Dum...

Met literatuur-historisch verantwoorde geestdrift en grondigheid toont Stefaan van den Bossche hoe de Ardennen Nederlandstalige schrijvers hebben geïnspireerd, van de Tachtigers tot vandaag.

Van Diamanda La Berge Dramm tot Jan van Eyck: onze vijf beste verhalen over kunst van dit jaar.

De koloniale clichés zitten als het ware vastgeroest in ons geheugen, schrijft historicus Guy Vanthemsche.

Turks-Nederlandse schrijvers blijven grotendeels onder de radar, met Murat Isik en Özcan Akyol als notoire uitzonderingen. Waarom hebben zij wel succes, en hun collega’s niet of nauwelijks?

‘De papieren man’ brengt regelmatig literaire berichtgeving uit Vlaanderen en Nederland.