geachte,

Sara Cosemans hekelt het feit dat het beleid "totaal anders omgaat" met vluchtelingen uit Oekraïne dan uit Syrië, alhoewel het om "nogal vergelijkbare conflicten" gaat.
Nog afgezien van de vraag of de conflicten "nogal vergelijkbaar zijn", is het volkomen normaal dat we, en dat in onze naam ook het beleid, anders omgaan met vluchtelingen uit Oekraïne dan met hun lotgenoten uit Syrië. Het is normaal, en het is gelukkig zo.
In juli vorig jaar viel er een waterbom op de Vesderstreek in Wallonië. En, veel erger nog, in de Duitse Länder Nordrijn-Westfalen en Rijnland-Palts. Na de catastrofe ontstond er in België, en ook in Vlaanderen, een elan van solidariteit met de Waalse slachtoffers, een elan dat minstens een jaar lang heeft bestaan — en nu nog bestaat. Dergelijke solidariteit hebben we in Vlaanderen niet gevoeld, en zeker niet in daden omgezet, met "nogal vergelijkbare" Duitse slachtoffers. Die solidariteit bestond evenmin toen in Frankrijk, of verder weg, "nogal vergelijkbare" rampen zijn gebeurd.
Moeten we daarom treuren? Nee.
Wanneer mijn broer of een vriend bij mij aan de deur staat omdat hij hulp nodig heeft, krijgt hij meer hulp dan wanneer het een buur of een collega is. En de buur of collega zal meer hulp krijgen dan een onbekende. De wereld draait, en is pas leefbaar, omdat we niet iedereen gelijk behandelen, en omdat we sommigen meer gunnen dan anderen. Een wereld waar alle intermenselijke relaties, tussen individuen en tussen groepen — voor zover die dan nog bestaan — identiek zijn, is een kille wereld, een wereld waarin iedereen eenzaam is.
Het is/was nodig de Syrische vluchtelingen correct te behandelen, maar het is ons volste recht de Oekraïnse vluchtelingen meer te geven dan waar ze in vergelijking tot de Syriërs "recht op hebben".

vriendelijke groet