kunst recensie

Wil je een young girl of een sad boy type? In Zero Feet Away worden identiteiten gestript alsof het kleren zijn

Een onbestemd wezen zoekt in een digitale wereld naar intimiteit, en ondergaat daarvoor transformatie na transformatie. In Zero Feet Away laten theatermakers Tibau Beirnaert en Laurens Aneca technologie en identiteit gevoelig tegen elkaar opbotsen.   

Iets klopt niet, maar wat? Is het de man met baard, tattoos en een omgeslagen handdoek, die op het podium rondhangt en er meer uitziet als een holbewoner dan als een moderne man? Of word ik nerveus van datzelfde lichaam dat zich even later, naakt en ontdaan van de baard, vrijwel gender- en identiteitsloos door de voorstelling heen zal kronkelen? Misschien zit de spanning wel ín het lichaam opgesloten en worstelen de interne woelingen zich naar buiten. 

In Zero Feet Away volgen we een wonderlijk figuur (Tibau Beirnaert), online ‘Hunting4Luv’ genoemd, dat via hookup apps op zoek gaat naar spannende dates maar in de zoektocht naar intimiteit zichzelf verliest. 

Beirnaert, ondersteund door de regie van Laurens Aneca, speelt met de ambiguïteit die bij de moderne technologie komt kijken. Het decor bestaat uit een projectie die sporadisch 3D-gemodelleerde objecten toont, met maar enkele herkenningspunten. Prominent staat een strippaal die eerst dient als houvast in een bus, even later functioneert als douche en als boom, en vervolgens een rustpunt vormt waar het naakte wezen omheen slingert. Die sobere setting onderstreept de eenzaamheid van Hunting4Luv. 

Zero Feet Away zet de technologische wereld neer als een ruimte vol nieuwe mogelijkheden – al zijn die, door de anonimiteit van de technologie, niet zonder risico. In deze vluchtige wereld zijn voortdurend gedaanteverwisselingen nodig om aan de verwachtingen van anderen te voldoen. Wil de ander een young girl, een sad boy type of iets daartussenin? Geen probleem, uit een luikje in de vloer tovert Hunting4Luv pruiken, shirtjes, schoenen tevoorschijn. Omdat het ontdekken van verschillende identiteiten gebeurt via het lichaam en de kostuums, is het logisch dat het personage niet spreekt, maar via de projectie digitaal communiceert met andere profielen.

De dates (met namen als ‘MidnightMelody’ en ‘DailyDoseofD’) vragen steeds explicieter om seks. Vol verlangen bereidt Hunting4Luv zich voor op de afspraakjes. Vaak, net voor of op het moment van de waarheid, slaat de hunkering om in teleurstelling: uiteindelijk vindt de ontmoeting tóch niet plaats (“I’m not feeling well”) of blijft een onaangename nasmaak hangen. De gedaanteverwisselingen leiden nergens toe. De opbouw naar potentieel plezier cirkelt steeds terug naar een gevoel van afwijzing; het strippen van alle kleren, het terugvallen in een identiteitsloze, naakte staat van zijn. De euforie van de transformatie eindigt in ontgoocheling.

Beirnaert zet de vervreemding ten opzichte van het eigen lichaam gevoelig maar verontrustend neer. Maar Zero Feet Away speelt het spel van identiteit in een grotere ruimte dan die van de queer space. Hunting4Luv, een al dan niet menselijk personage, wordt vooral getoond als een sociaal wezen, waarbij verbinding zoeken met de omgeving een universele ervaring is.

De steeds heviger wordende spiraal van opwinding, transformatie en ontgoocheling wordt doorbroken wanneer een volgende date aan Hunting4Luv zegt: come as you are. De spanning is voelbaar, Hunting4Luv spreekt het publiek voor het eerst aan en maakt het deelgenoot van het tedere moment, het intieme rendez-vous. De wrange sfeer, het gevoel dat iets niet klopt, lost op wanneer de figuur eindelijk in diens “eigen vorm” verschijnt, en vraagt om contact. Elke mens zal de kwetsbaarheid in de zoektocht naar connectie van dit wezen herkennen.

Gezien tijdens Het TheaterFestival op 9 september 2025 in Campo Nieuwpoort. Geschreven als onderdeel van De Mediakaravaan, het talentontwikkelingstraject dat deel uitmaakt van de samenwerking tussen de lage landen, de Brakke Grond en deBuren. Met dank aan het TheaterFestival en Explore the North voor hun gastvrijheid en omkadering.

• Laurens Aneca
• Theater
• Tibau Beirnaert