VOORBEELDIGE SYMBIOSE VAN KUNST, NATUUR EN LEVEN. Kasteel Wijlre in Zuid-Limburg

Kasteel Wijlre (spreek uit: Wielré) heeft een bescheiden formaat, het ligt verborgen in het Zuid-Limburgse heuvelland, vanaf de weg is het nergens goed te zien.

De tuin bestaat uit verschillende tuinen, onder meer een kruidentuin, een groentetuin, meerdere bloementuinen, in strakke, Frans-classicistische patronen en van elkaar gescheiden maar ook met elkaar verbonden door meer dan manshoge hagen, die de wandelaar soms een lichte labyrintische duizeling laten ervaren. Er bevinden zich heel wat kunstwerken in de tuin, maar die dringen zich nergens op, van een traditionele beeldentuin kan geen sprake zijn.

Jo en Marlies Eyck behoren niet tot het dubieuze type verzamelaars dat de kunstwereld sinds de jaren tachtig in zijn onzalige greep heeft. Kunst is voor hen geen investering, ook geen hobby uit verveling of een middel om via de financieel opgeklopte naam van de maker prestige te verwerven. Kunst is voor hen een integraal deel van een levenswijze. Esthetiek en ethiek gaan hier hand in hand.

Daarmee herinneren ze aan de zo goed als vergeten revolutionaire intenties uit de beginjaren van het modernisme, dat, misschien het sterkst in Wenen (“het proefstation voor de ondergang van de wereld”, dixit Karl Kraus), ontstaan is uit idiosyncrasie jegens de leugenachtige, kitscherige hofcultuur, die nog aan het begin van de twintigste eeuw ook het (semi)openbare leven doortrok.

"