Paul Koeck, de worsteling met de werkelijkheid

De boeken van Paul Koeck worden al te vaak gemakshalve bij de documentaire romans ondergebracht, hoewel de vorm en het in veel romans optredende personage eerder op een literaire aanpak wijzen. De auteur onderzoekt bij elk van Koecks romans vanuit welks standpunt de auteur schrijft en wat de positie is van het hoofdpersonage. Achtereenvolgens doet hij dat voor \Litte\" (1964), \"Chinchilla's kweken\" (1967), \"Het plantenoffensief\" (1969), \"De emigrant\" (1970), \"De binnenlandse vijand\" (1972), \"Rish Mist\" (1975), \"Opgemaakt in zoveel exemplaren als er partijen zijn\" (1976), \"De celbezoeker\" (1978), \"Berthold 2000\" (1979), \"De stoelendans\" (1983) en ten slotte voor \"De gigolo\" (1985). Hoewel de maatschappelijke betrokkenheid het meest in het oog springende kenmerk van Koecks oeuvre is, vindt de auteur tot besluit ook een zeer sterke persoonlijke inbreng: via elk van zijn personages praat Koeck honderduit over zichzelf."