Onsentimentele compassie. De documentaires van Peter en Petra Lataster

Al een kwart eeuw werken Peter Lataster (Amsterdam, 1955) en Petra Lataster-Czisch (Dessau/DDR, 1954) samen als documentairemakers. Een harmonieus verbond — “samen zijn we één regisseur”, zeggen ze altijd — dat hen al talloze nationale en internationale filmprijzen opleverde, waaronder Gouden Kalveren voor Verhalen van een rivier (1994) en Niet zonder jou (2010). En in 2012 werden ze door het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid gevraagd als Documentairemaker in focus. Een eer die voor hen enkel John Appel, Hans Heijnen en Heddy Honigmann ten deel viel.

Het tekent de status van de Latasters in het Nederlandse filmlandschap. En dat terwijl het repertoire van het echtpaar niet bepaald uitblinkt in grootse, meeslepende verhalen of oogverblindende mooifilmerij. Hun werk bestaat vooral uit kleine, persoonlijke documentaires.

Hun oeuvre, dat ze voor het overgrote deel in samenwerking met publieke omroep Human (voorheen Humanistische Omroep) ontwikkelden, valt grofweg onder te verdelen in twee kampen. Enerzijds zijn er de films over kunstenaars en denkers die ze bewonderen. De andere rode draad in hun werk is de relatie tussen de kwetsbaren uit de samenleving en de mensen die hen bijstaan.