de franse nederlanden, kunst

Na vijftig jaar wil Festival Dranouter ook over de Franse grens weerklinken

Dranouter is een begrip in Vlaanderen, maar over de Franse grens vindt het festival nog steeds weinig gehoor. Daar moet de 51ste editie verandering in brengen.

Het woord “folk” is uit de naam geschrapt, maar dat wil niet zeggen dat Dranouter zijn ziel heeft verloren. Integendeel, zegt Sofie Pauwels, een van de drijvende krachten achter het festival. “Rond 2010 hebben we het festival bewust laten evolueren. Er waren toen steeds minder traditionele folkbands actief en we voelden ons genoodzaakt om ons gamma open te trekken. Maar we zijn wél trouw gebleven aan ons DNA. We willen muziek van en voor iedereen laten klinken, met onverwachte klanken en instrumenten. Dat is wat ons drijft.”

Vorig jaar, bij de vijftigste editie, waren de 55.000 tickets in een mum van tijd uitverkocht. Twee weken voor het driedaagse festival begon, gingen de loketten al dicht. Op de affiche stonden namen als Suzanne Vega, Novastar, Goose, Compact Disk Dummies en Portland. Het toont onmiskenbaar dat Dranouter een vaste waarde is in het Vlaamse festivallandschap.

Volksfeest

De roots van het festival liggen in de jaren 70. Een cafébaas uit het dorp in Heuvelland had het idee om concerten te organiseren in zijn zaak, vlakbij de Franse grens. De allereerste editie vond plaats in 1975, op de speelplaats van de plaatselijke basisschool, met zicht op de heuvels van Frans-Vlaanderen. Zes groepen traden toen op, voor een publiek van zo’n driehonderd toeschouwers.

Plots ging het snel. Op piekmomenten trok Dranouter, een dorpje met nog geen zevenhonderd inwoners aan de voet van de Kemmelberg, wel honderdduizend bezoekers. Legendarische artiesten traden er op: Marianne Faithfull, Patti Smith, Sinéad O’Connor, Nick Cave, Lou Reed, Angèle, The Kooks, Michael Kiwanuka, Cesária Évora, Hooverphonic, dEUS, Les Négresses Vertes, Gotan Project, Alan Stivell …

Ook met al die sterren is het festival blijven vasthouden aan een relaxte, gemoedelijke sfeer. “We willen dat het er hier ontspannen aan toe gaat. Dit is geen festival waar het publiek dicht op elkaar gepakt moet staan”, aldus Pauwels. Ook kinderen zijn meer dan welkom – vanaf twee jaar al. Voor hen is er een uitgebreid animatieaanbod voorzien. Er is straattheater, er zijn performances, ambachtelijke marktjes, percussieworkshops, kermisattracties, een teddyberenbad en een zeepkistenrace. Dranouter moet een volksfeest zijn, waar iedereen van twee tot negentig jaar zijn gading vindt. Ook mensen met een beperking worden niet vergeten: inclusie wordt hoog in het vaandel gedragen.

Onzichtbare grens

Ondanks zijn ligging bij de grens slaagt Dranouter er niet in om veel bezoekers uit Frankrijk te trekken. De “onzichtbare grens” blijft een realiteit – terwijl het festival wél bezoekers uit Engeland en Duitsland verwelkomt.

Volgens Pauwels zijn de oorzaken van de lage Franse opkomst bekend: te weinig communicatie over de grens en een programmatie die soms misschien te Vlaams aanvoelt.

Daar zou dit jaar weleens verandering in kunnen komen. Binnenkort zal de website ook in het Frans beschikbaar zijn, en met namen als Marie Paulette, Le Vent du Nord en Bargainatt oogt de line-up een stukje Franstaliger.

Verder staat ook Catalonië dit jaar in de kijker, met optredens van onder meer El Pony Pisador, Joan Garriga & Mariatxi Galactic, Gregotechno, Muy Rifayo en het Balkan Paradise Orchestra. Andere namen op de affiche zijn onder meer Tom Walker, Warhaus, The Haunted Youth, Faada Freddy, The Mary Wallopers en The Rumjacks.

Festival Dranouter, 1 t.e.m. 3 augustus in Dranouter (Heuvelland).

• Dranouter
• festival