Creatief zwerven zonder kompas. Stefan Hertmans als essayist
(Anne Marie Musschoot) Ons Erfdeel - 1997, nr 2, pp. 236-243
‘Wie creatief is zwerft zonder kompas', is een opmerking die Stefan Hertmans zich quasi achteloos laat ontvallen in een opstel over ‘Een vergeten oratorium van Hindemith en Benn', gebundeld in Fuga's en pimpelmezen (1995). Aanleiding is de onbepaaldheid van de koers die een kunstenaar vaart of van de ervaringsvorm die elk van zijn gebaren oplaadt met een van tevoren niet voorspelbare betekenis. Het is tevens een opmerking waarmee Hertmans' eigen houding als kunstenaar en essayist kan worden gekarakteriseerd: Hertmans heeft, zeer openlijk en nadrukkelijk, gekozen voor het niet-kiezen, hij pleit voor een ‘open' vorm van kritiek, voor een commentaar zonder centrum, zonder vast standpunt. Dat dit loslaten van een vastliggend kritisch stramien nieuwe perspectieven opent wordt verder duidelijk in het verrassende en verrijkende veelvoud van inzichten en associaties die in zijn jongste essaybundel worden geboden.
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden