De man die zijn kaartje liet knippen
Met de Boekenconducteur heeft Nederland een spoorbeambte die zich als een enthousiaste leesambassadeur opwerpt. Onderweg naar Brussel maakt schrijver Rob van Essen kennis met een Belgische evenknie-in-wording.
www.de-lage-landen.com
Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland
Een Belg in Nederland en een Nederlander in België: auteurs Sarah Meuleman en Rob van Essen hebben allebei van een nieuw land een thuisland gemaakt. In deze wisselcolumn schrijven ze bij maandelijkse toerbeurt over wat hen opvalt in de samenleving aan hun kant van de grens.
Met de Boekenconducteur heeft Nederland een spoorbeambte die zich als een enthousiaste leesambassadeur opwerpt. Onderweg naar Brussel maakt schrijver Rob van Essen kennis met een Belgische evenknie-in-wording.
Sinds ze in Amsterdam woont, ziet de Vlaamse schrijver Sarah Meuleman dat Nederland en Vlaanderen op een heel andere manier aankijken tegen bescheidenheid en bravoure. Het huidige tijdsgewricht lijkt de ene houding duidelijk boven de andere te bevoordelen.
Die verschillen tussen Nederland en België, hoe zit het daar nu mee? Schrijver Rob van Essen weet het onderhand ook niet meer.
Jarenlang reisde schrijver Sarah Meuleman met de trein heen en weer tussen Gent-Sint-Pieters en Amsterdam-Centraal. Met weemoed blikt ze terug op de onverenigbaarheid die ze tussen de twee stations ervoer.
De vraag naar verschillen tussen Nederland en België is altijd eenduidiger dan de antwoorden, merkt schrijver Rob van Essen. Wat niet wil zeggen dat die verschillen er niet zijn. ‘We houden een lijstje bij: ‘kent L. niet’ en ‘kent R. niet’.’
Over één ding zijn Belgen en Nederlanders het eens: dat de Belgische kust lelijk is. Schrijver Rob van Essen bewijst hun ongelijk.
Strookt de stemplicht nog met deze tijd? Nu ze in Nederland woont, vraagt auteur Sarah Meuleman zich af of België niet het voorbeeld van zijn noorderbuur moet volgen. ‘Misschien leidt een stemplicht vandaag niet tot een eerlijker, maar juist een vertekend beeld van de politieke temperatuur.’
De uiteenlopende reacties op moeizame administratieve formaliteiten zeggen schrijver Rob van Essen iets over het verschil tussen België en Nederland. ‘Mijn verloofde moest er om lachen, zelf voelde ik alle energie uit me wegvloeien.’
De norm van het Standaardnederlands luistert te nauw, schrijft auteur Sarah Meuleman. Door meer variatie en diversiteit toe te laten, besparen we al wie Belgischer Nederlands spreekt het gevoel dat hun moedertaal tekortschiet.
Tijdens het pendelen besluipt schrijver Rob van Essen de drang om met de blik van een buitenstaander naar het voorbijglijdende land te kijken.
Een mening, dat is iets voor later, als je groot bent – zo leerde auteur Sarah Meuleman als student aan een Belgische universiteit. Daar had de Nederlandse universiteit waar ze haar studie vervolgde een heel andere mening over.
In de eerste aflevering van deze nieuwe wisselcolumn navigeert schrijver Rob van Essen al fietsend door Brussel tussen vooroordelen en verlangens over zijn nieuwe thuisland.