www.de-lage-landen.com
Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland
De Maatschappij der Nederlandse Letterkunde (MdNL) kent de Frans Kellendonkprijs 2023 toe aan Joost de Vries: ‘De onmogelijkheid zichzelf te engageren en het toch steeds terugkerende verlangen om dat wel te doen is de kern van zijn schrijverschap.’ Lees hier onze stukken over en van Joost de Vries.
De Vries is persoonlijker dan in eerder werk, maar blijft ook zijn voorliefde voor intertekstuele spelletjes botvieren.
Bijna tegelijkertijd zijn twee boeken verschenen die ons een tegengesteld levensideaal voorspiegelen, Echte pretentie van Joost de Vries en Discretie van Peter Venmans. Wat is het nu: moeten we discreet of juist pretentieus door het leven gaan?
Recensie van: Joost de Vries, Oude meesters, Prometheus, Amsterdam, 2017, 302 p.
Recensie van:
Recensie van: Joost de Vries, De republiek, Prometheus, Amsterdam, 2013, 264 p.
Recensie van: JOOST DE VRIES, Clausewitz, Prometheus, Amsterdam, 2010, 232 p.
We zijn steeds persoonlijker gaan schrijven. Het klassieke essay sterft uit.
De stad dient al decennia als decor van de Nederlandse literatuur. De stad ligt veel auteurs na aan het hart. Tegelijk creëert ze het gevoel voortdurend begluurd te worden.
Recensie van: ARIE STORM, Maans stilte, Prometheus, Amsterdam, 2015, 160 p; Luisteren hoe huizen ademen, 2013, 159 p.
Het is moeilijk om niet tot de conclusie te komen dat Grunberg de schrijver is van een oeuvre dat al geschreven is.
