Allemaal animaal

Hoofdredacteur Hendrik Tratsaert licht het thema van het meinummer toe: ‘Allemaal animaal – het dier in de mens, de mens in het dier.’

Zo snel als we het contact met de natuur zijn kwijtgeraakt, zozeer zijn we het dier ook gaan koesteren. Dat blijft niet zonder gevolgen op juridisch, politiek en sociaal vlak.

Ooit was hij alomtegenwoordig, nu is hij vaak in geen velden of wegen te bekennen: de grutto, Nederlands nationale vogel.

Extreemrechts is onvoorwaardelijk fan van de wolf. Zij zien in het roofdier hun ideale samenleving terug: trouw en zorgzaam voor de roedel, woest en wreed tegenover alles daarbuiten.

Toen bioloog Tijs Goldschmidt in 1983 op een meer in Tanzania ronddobberde en veldnotities nam over baarsachtigen, had niemand kunnen vermoeden dat hij veertig jaar later de P.C. Hooftprijs zou krijgen voor zijn beschouwend proza.

Van de ultieme zonde in de middeleeuwen tot de totale klimaatramp vandaag: in de kunst confronteren hybriden van mens, dier en ding de kijker met het onvoorstelbare.

Melkkoeien zijn sociale wezens die communiceren met elkaar én met mensen. Maar in de sociolinguïstiek is er nauwelijks aandacht voor dat soort interactie. Leonie Cornips hoopt daar met haar taalonderzoek bij koeien verandering in te brengen.

Voorpublicatie uit 'De Reynaert. Leven met een middeleeuws meesterwerk', waarin Frits van Oostrom het dierenepos verknoopt met zijn eigen loopbaan als mediëvist.

Onze fascinatie voor en exploitatie van wilde dieren heeft een lange geschiedenis die grote maatschappelijke veranderingen aan het licht brengt: van prestigeproject voor middeleeuwse vorsten tot beleving voor het brede publiek.