A.F.Th. van der Heijden is 70

Stilistische brille houdt dit erg forse boek overeind. Maar het verhaal kent te weinig diepgang bij de personages en bevat te veel herhalingen.

Dit boek veroorzaakt een langdurige, schrijnende, tot nadenken stemmende frictie in de lezersziel.

De helleveeg (2013) biedt meteen een verrassing. Het boek maakt deel uit van de autobiografische cyclus De Tandeloze Tijd, waarvan in 1996 het derde deel was verschenen; daarna bleef het stil.

In dit dichtgetimmerde masculiene taaluniversum krijg je nooit het gevoel dat er werkelijk iets op het spel staat.

In Mooi doodliggen van A.F.Th. van der Heijden is de actualiteit nooit ver weg.

Van der Heijden heeft de 19de-eeuwse roman tot leven gewekt met de middelen van de 20ste-eeuwse.

Het vierde deel van De Tandeloze Tijd leest als een spannende thriller à la De aanslag van Mulisch, maar toont ook de worstelingen van de auteur met het schrijven.

Een bespreking van de volledige romancyclus De Tandeloze Tijd bij het verschijnen van deel drie, dat bestaat uit de boeken Het Hof van Barmhartigheid en Onder het plaveisel het moeras.

Asbestemming is een rauw en ontroerend boek, maar de auteur zit net iets te dicht bij zijn onderwerp en dat belemmert het zicht.

Recensie van de proloog (De slag om de Blauwbrug) de eerste twee delen van de romancyclus De Tandeloze Tijd: Vallende ouders en De gevarendriehoek.

Van der Heijden publiceerde in het begin van zijn schrijverscarrière onder het pseudoniem Patrizio Canaponi de verhalenbundel Een gondel in de Herengracht en de hier besproken roman De draaideur.