TRAGISCH, MAAR NIET ERNSTIG. Een kwarteeuw theatergezelschap Stan

Al vijfentwintig jaar tart tg Stan zijn burgerpubliek. En maakt het tegelijk hard aan het lachen. Of ze in 2014 uitbundig zullen feesten om die prestatie, en hoe, daarover moeten ze met hun vieren nog praten. Zoals ze over alles in hun toneelcollectief democratisch beslissen.
Eind jaren tachtig maakten vier afgestudeerden van het Antwerpse conservatorium een voorstelling van hun eindprojecten. Sinds die tijd vormen Jolente De Keersmaeker, Damiaan De Schrijver, Frank Vercruyssen, en Sara De Roo (die al snel Waas Gramser verving in het kwartet) de kern van Stan. Kenmerkend was en is nog steeds het overslaan van de regisseur. Een extern oog kijkt soms mee bij repetities, maar fundamenteel bepalen ze alles zelf. Voor elke productie analyseren ze samen het nieuwe stuk, hervertalen eventueel, wikken elk woord. Want hun respect voor de tekst is diepgeworteld. Het grootste deel van het repetitieproces gebeurt aan tafel. Twee weken voor de première gaan ze het toneel op. “Om het verkeer te regelen”, zoals ze dat zelf noemen: de acteurs nemen hun plaats in op de toneelvloer en stemmen hun bewegingen op elkaar af. Een intellectuele benadering van toneelspelen.