© Collectie Stad Antwerpen, Letterenhuis
© Collectie Stad Antwerpen, Letterenhuis
Voor abonnees
literatuur
Schrijvers die nog maar namen lijken: bij Virginie Loveling is vrijheid niet altijd blijheid
In de reeks Schrijvers die nog maar namen lijken buigen jonge auteurs, literatuurcritici en -wetenschappers zich over schrijvers die nog bekend in de oren klinken, maar van wie je je kunt afvragen of hun boeken nog wel worden gelezen. In Vlaanderen zijn diverse straten vernoemd naar Virginie Loveling, maar ook haar werk verdient nog aandacht. Niemand schrijft zo vakkundig – in een verrassend frisse stijl en met een scherp psychologisch inzicht – over kleine tragedies onder de kerktoren als de auteur van Een revolverschot.
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
hartelijk dank, Wout Vlaeminck, en hartelijk dank, redactie,
Zelden heeft een bijdrage in deze altijd boeiende reeks "schrijvers die nog maar namen lijken" haar naam meer verdiend dan ditmaal over Virginie Loveling, en nooit heeft ze meer verlangen gecreëerd de schrijfster (eindelijk) te ontdekken. Een tekst als een revolverschot.