In de reeks Schrijvers die nog maar namen lijken buigen jonge auteurs, literatuurcritici en -wetenschappers zich over schrijvers die nog bekend in de oren klinken, maar van wie je je kunt afvragen of hun boeken nog wel worden gelezen. In Vlaanderen zijn diverse straten vernoemd naar Virginie Loveling, maar ook haar werk verdient nog aandacht. Niemand schrijft zo vakkundig – in een verrassend frisse stijl en met een scherp psychologisch inzicht – over kleine tragedies onder de kerktoren als de auteur van Een revolverschot.