Nederland en zijn islam

De islam is sinds het begin van de jaren 1990 onderwerp van debat in Nederland. De kritiek op de cultuur en de religie van moslims groeide. Het debat vertoont een paradox: aan de ene kant stelt men dat religieuze waarden een ballast kunnen vormen voor integratie, maar aan de andere kant beschouwt men de dragers van religieuze autoriteit — de imams — als gesprekspartners in de moslimgemeenschap. Toch is de rol van imams in hun gemeenschap beperkt: de islamitische religieuze organisatie is in de regel diffuus en niet te vergelijken met de sterk gestructureerde Kerk. Bovendien blijven mensen zichzelf vaak als moslim beschouwen ook als ze niet (meer) deelnemen aan het religieuze leven. Binnen de moslimgemeenschap is er dus een breed scala van gelovigen tot ongelovigen. Ze blijven zich wel allemaal moslim noemen. Daar zitten radicalen bij. Maar dat zijn en blijven uitzonderingen. Al voelen zij zich mogelijk gesterkt door de soms botte Nederlandse kritiek op de islam.