Het oeuvre van Astrid Roemer is rijk geschakeerd: poëzie, toneelwerk, essays over de Surinaamse literatuur en proza. In dit artikel heeft de auteur het uitsluitend over het proza, waarin zich een evolutie aftekent van het sociaal-realistische Surinaamse verhaal, over de sociaal bewogen migrantenroman naar de meer intellectueel ingestelde en feministische benadering. Dat is zeer duidelijk in haar laatste grote roman, Levenslang gedicht, waarvan de thematiek hier wordt besproken. Hoewel Astrid Roemer ongetwijfeld thuishoort in de Surinaamse schrijftraditie, maakt haar ontwikkeling duidelijk dat twee soorten Surinaamse literatuur zijn ontstaan: een in Suriname die gericht is op het eigen land en een als minderhedenliteratuur met een eigen thematiek in Nederland.