“Men vindt geen einde er in”. Hedendaagse componisten-dichters uit Nederland

Er valt heel wat te lezen en te luisteren op het gebied van de Nederlandse poëzie en de hedendaagse klassieke muziek. Het overlappende deel is een verrassend rijk domein. Dat komt mede door een eigenaardigheid in de Nederlandse poëzie van dit moment: er zijn drie Nederlandse componisten-dichters actief. Ze zijn van dezelfde generatie: Rozalie Hirs werd geboren in 1965, Micha Hamel in 1970, Samuel Vriezen in 1973. Waarom zijn er de afgelopen vijftien jaar plotseling drie van zulke dubbeltalenten actief geworden? Kun je spreken van een onderling verbonden generatie componisten-dichters?