‘Magister X' en ‘De Triomfeerende Min': Alamire ontsluit de schatten uit ons muzikaal verleden

Onder de wat eigenzinnige, maar zoetgevooisde naam Alamire was omstreeks 1500 aan het hof van landvoogdes Margaretha van Oostenrijk een muziekkopiist werkzaam, in wiens scriptorium meer dan vijftig met oogverblindende miniaturen verluchte manuscripten met eigentijds polyfoon repertoire werden vervaardigd. Als bij wonder zijn ze nagenoeg allemaal bewaard gebleven. Hij werd geboren als Petrus Imhoff of Vanden Hove, maar zijn faam blijft verbonden aan zijn muzikale naam Alamire. Sedert ongeveer een decenium weerklinkt deze naam steeds frequenter en steeds (wel)luide(nde)r in de Vlaamse en internationale muziekwereld, dankzij de activiteiten van de muziekuitgeverij Alamire, gevestigd in het Limburgse Peer en met bezieling geleid door de musicoloog Herman Baeten. Ook de Alamire Foundation, het Internationaal Centrum voor de wetenschappelijke studie van de muziek uit de Lage Landen geeft blijk van grote activiteit.