Hofcultuur en literatuur in Holland omstreeks 1440

De auteur beschouwt dit artikel als een eerste proeve tot onderzoek naar de relatie tussen het hof en de literaire kringen. De periode is ideaal: het aanbod is rijk en gevarieerd en van het betrokken hof is tamelijk veel bekend. Ook is er vrij veel materieel bewijsmateriaal uit die tijd overgebleven, waardoor men een schat aan concrete gegevens kan opdiepen. De grafelijke familie van Albrecht en zijn zoon, Willem VI, genoten veel aanzien in de \beau monde\" van de Europese vorstenhuizen. Ze hielden er een luxueus en vrijmoedig leventje op na. De auteur gaat dieper in op de hoflectuur, het werk van de hoftheoloog en dat van de hofhistoricus. In een tweede stuk beschrijft de auteur het hofmecenaat. De teksten van de Heraut en Dirc van Delft zijn in dit verband schoolvoorbeelden van hofliteratuur-in-opdracht. Ook van een andere vooraanstaande voordrachtkunstenaar en dichter die door het Hof \"gesteund\" werd, kunnen we ons een goed beeld vormen: Willem van Hildegaersberch. De op het eerste gezicht paradoxale legering van pretentie en nederigheid in zijn werk wordt pas begrijpelijk als we ons rekenschap geven van de context waarin het ontstaan is. Dit toont aan dat dit studieterrein bij voorkeur door literatuur- en geschiedwetenschap gezamenlijk moet worden bewerkt."