Hoe ik supporter van Racing Club de Lens werd (en ben gebleven)

De fans van Racing Club de Lens staan bekend als de beste supporters van Frankrijk. Het Bollaert-stadion is uitgegroeid tot een tempel van de nieuwe Franse voetbalcultuur. De club presteert de jongste jaren verre van schitterend en toch blijven de supporters trouw op post. Een verklaring voor zoveel clubliefde.

Mijn voetbalkundig leven begon op een speelplaats aan het eind van de jaren zeventig. Voetbal was daarmee voor mij eerder een spel dan een sport, dat ik zonder noemenswaardig succes voortzette in de kleine club in een stadje in Picardië. Ik herinner me dat de meesten van mijn ploeggenoten tijdens de training voetbalshirts droegen in de groene kleuren van Saint-Etienne of het kanariegeel van FC Nantes. Indertijd had ik geen persoonlijke voorkeur.

Enige tijd later zwichtte ik definitief voor de charmes van het voetbalspektakel, tijdens de collectieve nationale tragedie van die hete nacht in 1982 in Sevilla waarbij een Franse Carmen het tegen een Duitse stierenvechter opnam in de halve finale van de wereldbeker. Deze traumatische dag zou de rol van inwijdingsceremonie spelen die de voetballiefde van in ieder geval heel mijn generatie in één keer deed ontvlammen. In Picardië was er echter geen enkele grote regionale club te vinden waarop ik mijn ontluikende passie kon richten. Toegegeven, de groeiende aandacht in de media voor voetbal in de jaren tachtig maakte het mogelijk veel briljante teams van elders te leren kennen: FC Nantes, Girondins de Bordeaux, het Juve van Platini en Boniek, het Milan van Gullit en Van Basten of het Napels van Maradona. Ik hield van al deze clubs en spelers, maar zonder dat er sprake was van een daadwerkelijk gepassioneerde relatie. Kortom, niets duidde erop dat ik supporter van een specifieke club zou worden en al helemaal niet van Racing Club de Lens (RCL).