literatuur
Een stem die glinstert als zilverpapier: ‘Plooi’ van Babeth Fonchie Fotchind
In de poëzie van Babeth Fonchie Fotchind moet het ik zich voortdurend plooien naar de wil van andere mensen. De weerbaarheid tegenover die vastgeroeste denkbeelden en rolpatronen levert zorgzame en grappige gedichten op waarin we een unieke stem tot ontplooiing horen komen.
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden