De zachte esthetiek van Wim Mertens

De esthetiek van Wim Mertens' muziek behoort volgens de auteur tot die stroming die kunst als een zoethouder beschouwt: het beeld van de kunstenaar die zich vragen stelt, van de filosoof-componist die het medium van de klank kiest om zijn ideeën vorm te geven, is totaal afwezig. Aangezien een dergelijke esthetiek perfect past bij de opvatting over cultuur die het einde van de 20ste eeuw kenmerkt, schrijft Wim Mertens zeer goede, zeer eigentijdse muziek.