De heelheid en roerloosheid der dingen. Sculpturen van Herman van Nazareth

De auteur bespreekt de evolutie in de sculpturen van de schilder-beeldhouwer Herman van Nazareth, die intussen kan terugblikken op een artistieke carrière van vijfentwintig jaar. Zijn vroegste sculpturen vervaardigde hij uit brons, maar gezien de beperkingen die dat meebracht qua formaat, schakelde hij over op marmer en andere harde steensoorten. De vormgeving van zijn beelden sloot aan bij die van de abstract-constructieve sculpturen die hij in brons had gerealiseerd. Na een zwaar ongeval, waardoor het de beeldhouwer onmogelijk werd om nog zelf te houwen en te slijpen, begint hij te werken met metaalplaat. Deze wijziging van materiaalkeuze heeft de vormgeving van zijn sculpturen grondig beïnvloed. De ruimtelijke opbouw steunt voortaan niet meer op bol, cirkel of ellips, maar werkt nog uitsluitend met de rechtlijnigheid van de vlakke metaalplaat. Het opvallendste kenmerk van zijn werk is het excellent vormevenwicht in de onderlinge verhouding van de beeldcompositie.