AROMA DI TUMORE. Het ondeelbare proza van Elvis Peeters

De hardnekkigste misvatting over Elvis Peeters (1955) is dat hij een laatbloeier zou zijn. Niettemin laat Peeters zijn stem al meer dan drie decennia indringend horen. In de kilte van de jaren tachtig deed hij dat als zanger en performer bij de Nederlandstalige band Aroma di Amore. Via het theater en de poëzie vond Peeters – die ook vijf kinderboeken op zijn naam heeft staan – uiteindelijk almaar meer zijn weg in het literaire proza, waarmee hij ook steeds hogere ogen gooit. Zijn verhalen en romans komen telkens tot stand in nauwe samenwerking met partner Nicole Van Bael, en die duobaan verklaart misschien de gespleten indruk die zijn werk biedt. Ook over de toon, de thematiek en de boodschap van Peeters’ oeuvre bestaat immers een misverstand. Jazeker, Peeters peilt als auteur graag naar de duistere diepten van de menselijke ziel, maar uit zijn werk spreekt op een dieper niveau ook een pleidooi voor sociaal engagement, warme menselijkheid en oprechte tederheid.

"