Anne Teresa de Keersmaeker en Rosas

Het nieuwe danstheater in Vlaanderen zal pas vijf jaar na de golf in de Verenigde Staten tot bloei komen, en dit dankzij een aantal festivals en programmatoren. Onder de dansers die daarbij een kans kregen is Anne Teresa De Keersmaeker ongetwijfeld de belangrijkste: haar werk fungeert als een locomotief voor een hele generatie jonge dansers. Haar werk wordt nu internationaal geprezen. De reden daarvoor is de evolutie in haar oeuvre: bij elke nieuwe demarche voedt zij het besef dat zij blijkbaar nog maar een fractie van haar potentiële mogelijkheden heeft benut. De auteur gaat verder in op de verschillen tussen de producties: steeds meer voel je de terughoudendheid om emoties in woorden om te zetten. Dat de dans zo'n opgang heeft gekend, ligt aan het vermogen om een register aan te spreken dat te vaak miskend wordt in het rationele theater.