www.de-lage-landen.com
Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland
Peter Verhelst (1962) krijgt de Constantijn Huygens-prijs 2021. ‘Het lijdt geen twijfel: Peter Verhelst heeft een adembenemend oeuvre. Tongkat, Zwerm, Nieuwe sterrenbeelden, Zing zing, deze zomer nog de bundel 2050. Hij is de verdiende laureaat’, zegt de jury. Op deze pagina vind je al onze stukken over deze dichter en schrijver.
Verhelsts novelle leest als een raadsel zonder oplossing, en maakt de doortocht vrij naar eigenaardige, beklijvend mooie werelden.
Met de zintuiglijke virtuositeit die we van hem gewend schrijft Verhelst apocalyptische gedichten over een wereld waar we niet willen zijn. Heel erg allemaal, maar levert het goede poëzie op?
Suzanna van Oers (Utrecht, 1996) bewerkte ‘Life on Mars’ van Peter Verhelst uit de bundel Nieuwe sterrenbeelden (Prometheus, 2008).
Koor is de keuze van Verhelst: een bundel zoals de dichter die niet bewust heeft geschreven, maar in de afzonderlijke delen wel precies zo heeft bedoeld.
Dit boek gaat over de dood van Verhelsts moeder, maar ontstijgt vanaf het begin de feiten en de sentimenten.
Met deze woorden is Verhelst erin geslaagd het verlangen van de lezer aan te raken. En zo blijft het perpetuum mobile van de literatuur draaiende.
Verhelst combineert poëtische zegging met spannende verhalende verbeelding zoals de lezer dat van hem gewend is.
Deze roman is geen vrijblijvend spelletje, maar doet helemaal wat hij zegt: vorm en inhoud zijn echt één. Hij is “even indrukwekkend als ‘De Kapellekensbaan' of ‘Het verdriet van België'”.
De archaïsche taal van de mythen oogt hier wonderlijk beschaafd, het vlechtwerk van aanrakingen is eerder fraai dan verontrustend en dus toch vooral esthetiserend maakwerk achteraf
Portret bij het tienjarige schrijverschap van Peter Verhelst. Dat zal hem verdrieten, want hij vindt dat het geschrevene zichzelf moet uitgummen. ‘Zichzelf vernietigende kunst bestaat,' zegt hij in zijn tweede roman, Het Spierenalfabet. ‘
Deze bundel vol regenererende zelfdestructie is een verbluffend onderdeel van het fascinerende universum van Peter Verhelst.
Bespreking van Mondschilderingen (2002) en Memoires van een luipaard (2001).
Deze dichtbundel van Peter Verhelst handelt integraal over de Franse symbolistische en decadente dichter Charles Baudelaire.
Bespreking van Verhelsts eerste twee dichtbundels, Obsidiaan en Otto, waarin hij meteen al merkwaardig rijpe en in zijn genre gave gedichten schrijft
Zeer lovende bespreking van Tongkat. Een verhalenbordeel, de vierde roman van Peter Verhelst, die de recensent zeer getroffen heeft door de poëtische kracht van zijn proza.
Bespreking van drie theaterstukken van Peter Verhelst bij NT Gent waarin nauwelijks tekst voorkomt: “Origine”, “Chemisch insect - Aankomst van de treinen”, “UTOPIA GmbH – Hangende tuinen”.
