Ons Erfdeel N°4 2019

In ‘Zwarte schuur’, waarmee hij de Boekenbon Literatuurprijs 2020 wint, verkent De Jong de schemerzone tussen seks en geweld.

Astrid Roemer levert met dit boek een belangrijke bijdrage aan de postkoloniale Nederlandstalige literatuur.

Peeters’ zelfonderzoek krijgt extra diepgang door het contrast tussen Oostende en Brussel.

Het schrijversduo Elvis Peeters zet de moraal weer op losse schroeven.

Bervoets is ongemeen sterk in de weergave van de observatiedrang van haar hoofdpersoon.

Dit heerlijke maar ook verraderlijke boek is genomineerd voor de BNG Bank Literatuurprijs.

Schoenmakers heeft met fletse persoonlijkheden een veelzeggende roman gemaakt.

De echte held in deze geschiedenis is een prototypische antiheld.

Buwalda lezen vraagt een zekere alertheid van de lezer.

Rovers schetst hoe desastreus de twintigste eeuw voor ‘ruimteschip aarde’ geweest is.

Als het hedendaagse feminisme ons iets kan leren, dan is het dat we pas écht vrij zijn als iedereen vrij is.

Van Istendael verzet zich tegen het grote gelijk van de identitairen, of het nu de klimaatspijbelaars zijn of de zwaaiers met de zwart-gele Vlaamse vlag.

Ons brein is een fabriek van metaforen en associaties, schrijft Robbert Dijkgraaf. Hij wordt de nieuwe minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

Dit is een belangwekkende publicatie vanwege de moed die de schrijvers aan de dag legden.

Ten Bos luidt de noodklok: er is geen enkele reden voor optimisme.

Hoe moeten we kunst en kunstenaars nog zien, waarderen, navoelen?

Niña Weijers en Nina Polak vertegenwoordigen een nieuwe generatie auteurs.

Laten we Luceberts werk blijven lezen, zónder zijn keuzes in de oorlog te vergoelijken.

Hoe strijdbaar deze poëzie ook is, plezier en lichtheid ontbreken geenszins.

Van Raemdonck schrijft ruw, ambigu en simpel tegelijkertijd.

Hier krijg ik als lezer de kans mijn verbeelding te gebruiken.

Een wereld vol patronen boek biedt een schitterend, polycentrisch en multidisciplinair panorama.

Aan de hand van details brengt Fred van Lieburg de Synode van Dordrecht tot leven.

Dit boek brengt in kaart hoe taal-, cultuur- en mentaliteitsverschillen tussen Nederlands- en Franstalige socialisten in 1978 leidden tot de splitsing van de Belgische Socialistische Partij.

Eric Bauwens trekt één van de oprichters van de Belgische Werkliedenpartij uit de koude nacht van de vergeten geschiedenis: Edward Anseele.

Twee historische boeken bieden een totaaloverzicht van de mondiale culturele interactie.