de lage landen N°1 2020

Het lot van de studie van de Nederlandse taal en cultuur is in Zuid-Afrika onlosmakelijk verbonden met het Afrikaans, dat onder druk staat.

Sint-Eustatius is vandaag het minst bekende eilandje van Caraïbisch Nederland, maar het speelde een belangrijke rol in de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog.

Huib Modderkolk over hacking en cyberaanvallen, en hoe onze overheden daar te weinig mee bezig zijn.

Schrijver en theatermaker Rebekka de Wit schreef met Afhankelijkheidsverklaring een heel politiek werk, zonder die pretentie te hebben.

Dat het onderwijsdebat een groots politiek gevecht is dat sluimert, soms opflakkert maar nooit uitdooft, toont Barbara Moens uitstekend aan.

Uit zijn ‘Nagelaten geschriften’ blijkt dat Etienne Vermeersch zich ontpopte als een missionaris van de ideeën waarin hij rotsvast geloofde.

Radicaal-rechts moet niet langer met argusogen bekeken worden, vindt Kemal Rijken. Maar zijn pleidooi doet amper recht aan de huidige politieke situatie.

De geest van Verlichtingsoptimist Steven Pinker zweeft boven dit boek, waarin journalist Joël De Ceulaer de democratie verdedigt.

In het boek Requiem pour L. beschrijft Alain Platel het verloop en de weerklank van de gelijknamige, spraakmakende voorstelling.

Twee boeken over Vincent van Gogh tonen een andere kant van de kunstenaar.

Klaas Tindemans bekijkt in ‘De dramatische samenleving’ de wisselwerking tussen politiek en theater in de Europese geschiedenis.

De auteur durft in Waagstukken een diepte op te zoeken die je vandaag niet zo vaak meer ziet.

Enter is hard op weg een grootmeester van de moderne Nederlandse literatuur te worden

In VIN, haar vierde roman, beschrijft Ruth Lasters de kwetsbaarheid van een beginnende leerkracht.

Vaderliefde is een ode aan de man die de schrijver in Thomése deed ontkiemen.

De verteller in Niets voor de familie van Walter van den Broeck is een meester van de amusante uitweiding.

Draaidagen, de debuutroman van Bianca Boer, is een schitterend duel tussen film, verbeelding en werkelijkheid.

In We houden zo van Anthi lees je het relaas van een verblijf van twee jaar in de Griekse hoofdstad in een soort dagboekvorm.

Kenmerkend voor de verhalen van Sanneke van Hassel zijn haar lichte toon, venijnige humor, perfecte timing en open eindes.

Hoe toekomstbestendig zijn de korte verhalen van Bob den Uyl?

WOII is voor schrijvers nog altijd enorm aanlokkelijk, zo blijkt uit Een graf in de wolken van Willem van Zadelhoff.

Marja Vuijsje toetst de feministische literatuur van de jaren 1970 op haar houdbaarheid, en Marja Pruis gaat op zoek naar de relevante stemmen in het feministische debat van vandaag.

Het Vlaamse literaire tijdschrift Deus Ex Machina vraagt zich af welke plaats literatuur nog mag ambiëren binnen het onderwijs.

De roman De nachtstemmer van Maarten ’t Hart verscheen tegelijk met een studie van Elsbeth Etty over leven en werk van de auteur.

Rick Honings en Lotte Jensen schrijven voor het brede publiek over de Nederlandse literatuur van de achttiende en negentiende eeuw.

In Dat was Watou beschrijft Gwy Mandelinck hoe Watou, dat gelukkige huwelijk van beeldende kunst en poëzie, creatief tot stand kwam.

De auteurs van ‘Klimaatschieter, dwangzoen en kastelen in Spanje: woorden die we wisten’ hopen dat de woorden die ze beschrijven, ooit nog terugkeren in onze taal.

Wim Voermans vertelt een uitgebreid en boeiend verhaal over de grondwet.