Het boek staat centraal, niet de schrijver. Maar die verhouding wordt door de media steeds weer omgewisseld, vindt Caro Van Thuyne. In een correspondentie met Ruth Van Hecke licht de auteur van Bloedzang en Lijn van wee en wens toe waarom ze zich daartegen verzet. ‘Autobiografisch schrijven is nie
De achtste editie van de Confituur Boekhandelsprijs richt opnieuw de schijnwerper op vijf Nederlandstalige boeken. Met de prijs lauwert Confituur, het verbond van 24 onafhankelijke boekhandels, een ‘opvallende, verrassende, vernieuwende of verfrissende bijdrage aan het literaire landschap’. Dit
In de autofictieve roman Bloedzang bezingt Caro Van Thuyne in een niet-aflatende wervelwind aan woorden haar moeder, die na een herseninfarct haar eigen woorden verloren is. Dat levert een moederboek op waarin de taal van de pagina’s afdruipt en -springt en -knalt en -lekt.
In het romandebuut van Caro Van Thuyne volgen we de lange tocht van een rouwende vrouw, die haar verdriet verwerkt door nieuwe woorden te verzinnen en toe te geven aan haar ‘velverlangen’.